111799

gospodarczej. Był wysokim urzędnikiem w Ministerstwie Skarbu. Dyrektorem Banku w Anglii i Prezesem Towarzystwa Ubezpieczeniowego. W 1936 r. Keyne’s wydał pracę pt. „Ogólna teoria Zatrudnienia, procentu i pieniądza", za którą otrzymał tytuł lorda i posiadłość ziemską. Zyskał sławę najwybitniejszego ekonomisty swojej epoki.

Założenia metodologiczne są tutaj nieistotne ponieważ Keynes odchodzi od założeń ekonomii metodologicznej:

1. Interesuje się badaniem wielkości zbiorczych i zagregowanych. Rozpatrywanych w skali całej gospodarki, takich jak: dochód narodowy, inwestycje, zatrudnienie, konsumpcja. Nie bada zasady postępowania poszczególnych podmiotów gospodarki ale skupia się na analizie całej gospodarki. Odmiennie niż ekonomia marginalna ujmuje typ zależności występujących w gospodarce pomiędzy wielkościami ekonomicznymi. Według kierunku marginalnego zależności te miały charakter funkcjonalny, a więc zwrotnie sprzężony i to ujęcie legło u podstaw koncepcji o samo ustalającej się równowadze w gospodarce. Natomiast według Keynes’a zależności pomiędzy wielkościami ekonomicznymi mają charakter przyczynowo skutkowy w jego modelu występują zmienne niezależne jako przyczyny i zmienne zależne skutki ponieważ istnieją tego typu powiązania (przyczynowo skutkowe) to gospodarka automatycznie nie dąży do stanu równowagi. Osiągnięcie stanu równowagi wymaga oddziaływania na zmienne niezależne, aby finalne zmienne zależne osiągały odpowiednie wielkości. Keynes skupia uwagę na analizie krótkiego okresu czasu, gdyż starał się dostarczyć środki oddziaływania antydepresyjnego, które by pomogły wyjść z kryzysu. A więc rozwiązanie bieżących problemów gospodarczych, a w krótkim okresie czasu możemy manipulować popytem.