Podobnie jak dokonał się na przestrzeni ostatnich dziesięcioleci znaczny wzrost udziału państwa w dochodzie narodowym poprzez wzrost w tym dochodzie dochodów budżetowych - obserwujemy także wzrost znaczenie wydatków budżetowych w gospodarce.
Rosną one niekiedy szybciej niż dochód narodowy. Jest to rezultat rozwoju funkcji ekonomicznych państwa, jego oddziaływania na procesy koniunktury i wzrostu gospodarczego oraz zwiększania zaangażowania państwa w rozwiązywanie problemów społecznych. Tendencja ta utrzymuje się mimo renesansu i ożywienia koncepcji liberalnych i konserwatywnych, upatrujących w rozwoju funkcji ekonomicznych i społecznych państwa zagrożenie dla rozwoju gospodarczego i równowagi ekonomicznej. Współcześnie udział wydatków państwa w dochodzie narodowym sięga kilkadziesiąt procent.
Charakterystyczną cechą szeregu wydatków budżetowych jest ich duża sztywność, inercja. Dotyczy to zwłaszcza tych pozycji wydatków budżetowych które związane się z pozycją materialną dużych grup społecznych.
Utrzymanie i wzrost szeregu pozycji dotychczasowych wydatków budżetowych wynika także z procesów obiektywnych. Takimi są procesy demograficzne, wywołujące np. przyrost w pewnych okresach liczby ludności w wieku emerytalnym, co powoduje konieczność zwiększania wydatków na świadczenia socjalne.
Ograniczone możliwości zwiększania dochodów budżetowych - w drodze np. zwiększania podatków - a także konieczność finansowania szeregu dziedzin życia społeczno -gospodarczego przez państwo, stwarzają sytuację, w której dochody państwa stają się nie wystarczające do pokrycia niezbędnych wydatków. Jest to przyczyną powstawania deficytu budżetowego, czyli nadwyżki wydatków budżetu nad jego wpływami. Zdarza się i tak, że dochody budżetu okazują się w końcu okresu budżetowego wyższe niż wydatki, powodując powstanie nadwyżki budżetowej. Ta druga sytuacja jest raczej wyjątkowa - z reguły potrzeby finansowania wydatków są wyższe niż dochody.