1. Przede wszystkim aktywność, wychodzenie z różnymi pomysłami wobec otaczającego świata.
2. Koherentność, spójność działań wszystkich państw członkowskich UE.
3. Zdolność do podejmowania działań, UE musi posiadać instrumentarium dla aktywnej polityki wobec świata zwenętrznego.
4. Konieczność współpracy z innymi.
jednym z najistotniejszych wniosków z prac ekspertów - którzy przygotowywali ten dokument, to byli ludzie związanie z Europejskim Studium Strategicznym, powołanym przez Solanę - Jest wniosek konieczności zmian Europejskiej Strategii Bezpieczeństwa, gdyż ta sytacja, która jest wokół UE nie odpowiada celom i zadaniom, Jakie sobie UE stawia, czyli to Instrumentarium, które do tej pory miała nie odpowiada celom i zadaniom.
Dokument podstawowy jest już częściowo nieaktualny. Nie można przypisać UE zbyt wielu sukcesów choćby w kwestii misji zagranicznych, angażowania w sprawie zarządzania kryzysowego. Podejście określane w celach strategii jako efektywny multilateralizm jest raczej opisaniem celów, niż instrumentów. Tu jest pewien problem: jak ma wyglądać ten multilateralizm? Politycy spierają się, stawiają pytanie - jak użyć siły UE w rejonach konfliktu?! nadal pozostaje bez odpwledzi. W tym dokumencie z 2003r. nie ma również istotnych wyzwań, które pojawiły się pod koniec tej dekady: cyberterroryzm , cyberbezpieczeństwo, kwestie klimatyczne i wiele innych.
Jest oczywiście też fundamentalny spór, czy taka strategia bezpieczeństwa ma być opisem czy receptą - dwa pojęcia kluczowe. Argumentem przeciw podejmowaniu nowej europejskiej strategii bezpieczeństwa czy tworzeniu takiego fundamentalnego dokumentu są głosy, że nie może to być rodzaj takiej instrukcji, książki, przewodnika, który będzie zastosowany do działań operacyjnych. Większość polityków UE jest zdania, że to powinien być raczej dokument ramowy, programowy, określający strategie, wartości, zasady.
Pojawia się też pytanie: gdzie jest granica UE? interesów UE? Czy takie wyzwania w zakresie bezpieczeństwa (wojna w Kongo, w Afganistanie, Timor Wschodni - czy to są również obszary interesu UE czy nie). Są państwa, które coraz śmielej stawiają taką tezę, że obszary interesów pokrywają się z obszarami zainteresowania w kwestiach bezpieczeństwa. Rosja, USA w swoich strategiach bezpieczeństwa przewidują możliwość użycia siły poza swoimi granicami np. Rosjanie dla ochrony żywotnych interesów ludności. Chiny angażują się coraz bardziej w Afryce, też w pewnym momencie, ta ich strategia powstrzymywania może być zamieniona w inną strategię. Lokalne, regionalne potęgi coraz silniej akcentują swoją obecność, która wykracza poza tradycyjnie rozumiane obszary interesów, czyli jest to nowe pole dla globalnych konfliktów.
Dlatego powstała Europejska Strategia Bezpieczeństwa? Niektórzy twierdzą, że Solana po przyjściu do Rady - jako ten odpowiedzialny za