113797

Hans Morgenthau - realizm współczesny

•    polityka wyrasta ze stałej i niezmiennej natury ludzkiej (egocentryzm)

•    dbanie o własny interes jest podstawową cechą natury ludzkiej, a polityka międzynarodowa jest areną, na której wyrażane są te interesy a zarazem areną konfliktu

•    przywódcy państw powinni postępować zgodnie z wymogami mądrości politycznej

•    należy oddzielić narodowość prywatną od narodowości publicznej

•    sztuka rządzenia jest działalnością trzeźwą i nieinspimjącą - ta pesymistyczna wizja odnosi się do ludzi takich jakimi są a nie takich, jakimi chciałoby się ich widzieć, taki stan rzeczy stanowi sedno polityki międzynarodowej. W ten sposób koncepcja władzy połączona zostaje z koncepcją działalności politycznej.

REALIZM HISTORYCZNY Machiavelli (1532) „Książę"

Carr (1989) „The Twenty Years Crisis"

Realizm polityczny uznaje, że zasady są uzależnione od polityki; najważniejszą umiejętnością przywódców jest umiejętność zaakceptowania i zaadaptowania się do zmieniającej się stale konfiguracji sił w polityce światowej.

REALIZM STRUKTURALNY Tukidydes „Wojna Peloponeska”

Morgenthau „Politics Among Nations”

Główną regułą polityki międzynarodowej jest nieustanna walka o władzę, która ma swoje korzenie w naturze ludzkiej. Sprawiedliwość, prawo i społeczeństwo mają tutaj znaczenie całkowicie drugorzędne.

REALIZM STRUKTURALNY U

Rousseau (1750) „The Stage Of War”

Wałtz (1979) „Theory Of International Politics”

System międzynarodowy - luźne podejście do umów międzynarodowych.

To nie natura ludzka, ale anarchiczny system międzynarodowy powoduje strach, zazdrość, podejrzenia i brak bezpieczeństwa. Konflikt może wystąpić nawet jeśli uczestnicy stosunków międzynarodowych (państwa) mają dobre intencje wobec siebie.

REALIZM LIBERALNY

Hobbes (1651) „Lewiatan”

H. Buli (1977) „The Anarchial Society”