Zjawisko bezpieczeństwa kulturowego:
a) ważnym wymiarem jest kultura jako całokształt dorobku duchowego, materialnego danej całości. Kultura ta może być ważnym środkiem w polityce zagranicznej- może być podmiotem i przedmiotem w polityce zagranicznej. Pastwo może ją chronić i przy pomocy środków przymusu kontrolować ją tworząc jej homogeniczność kultury, np. germanizacja. Tworzy się zatem krąg kulturowy, utożsamiany z regionem.
• Krąg kulturowy to wspólnota religijna, doświadczeń, losów, i minimalnym stopniu języka. Krąg kulturowy tożsamy z regionem, np. kręgi europejskie, azjatyckiej, afrykańskie. W tym kręgu kulturowym, np. europejskim jest wspólnota związaną z jednymi korzeniami, np. prawem rzymskim, demokracją, rządami prawa, etyką chrześcijańską. Tworzy się zatem tożsamość europejska i chroniąc ją zapewniamy bezpieczeństwo.
• To bezpieczeństwo możemy rozpatiywać w aspekcie państwa, w sferze społecznej (bezpieczeństwo kulturowe jednostek lub wspólnot jak grupy etniczne, wspólnoty wyznaniowe).
• Bezpieczeństwo kulturowe - możliwość pielęgnowania własnych wartości kulturowych i jednocześnie czerpanie z wartości kulturowych innych grup, narodów, jednostek. Żadne z
tych wartości nie są narzucane siłą.
• Czy mamy poczucie bezpieczeństwa w danym regionie?
• regionalizm zapewnia ochronę, np. poprzez fundusze na ochronę dziedzictwa
kulturowego, ochronę zabytków, ochronę języka krajów wymierających
• jeżeli region potraktujemy jako zjawisko przebiegające jak globalizacja ale w mniejszej
skali to możemy liczyć się z homogenizacją, mielibyśmy jedną wspólną kulturę bez odrębności
• pewna tożsamość regionalna może ulec zatraceniu wraz z postępującym regionalizmem. Powstaje fundamentalizm regionalny, czyli wyparcie innej kultiy. Zależy to od wielu
czynników:
• zasoby materialne
• uwarunkowania historyczne