3617208040

To teoria tzw. transmisji kulturowych. Przestępczość traktowana jest tutaj jako czynnik kultury, a zjawisko przestępczości jako konsekwencja transmisji wzorów kulturowych.

Zmienne psychologiczne w teorii zróżnicowanych powiązań pełnią drugorzędną rolę stanowią co najwyżej tzw. zmienne pośredniczące, warunkując zakres powiązań z danym rodzajem wzorców zachowania.

A. Siemaszko: " W kryminologii nie powstała., idealna teoria, to jest taka, która odnosiłaby się i wyjaśniała wszystkie zachowania przestępcze i której wartość predykcyjna byłaby stuprocentowa. Toteż porównanie siły wyjaśniającej bądź predykcyjnej poszczególnych teorii dokonuje się przez porównanie ich z innymi teoriami nie zaś z idealnym wzorcem... Tego rodzaju porównanie wypada zdecydowanie na korzyść teorii zróżnicowanych powiązań."

Teorie podkultur.

Klasyczna koncepcja podkultury przestępczej została sformułowana przez F. Thrashera, przedstawiciela chicagowskiej szkoły socjologicznej. W swej pracy o gangach młodzieżowych nawiązywał do pojęcia dezorganizacji społecznej, którym posługiwali się badacze prowadzący ekologiczne badania terytorialnego rozmieszczenia przestępczości w wielkich miastach.

Stan dezorganizacji społecznej oznacza rozluźnienie więzi społecznej i załamanie się kontroli społecznej na obszarze zamieszkałych przez pewne grupy ludności ( w rodzaju mniejszości narodowych, świeżo przybyłych emigrantów itp.)

Powoduje to "chaos normatywny". Stare normy są już nieadekwatne, nowe jeszcze nie są uformowane lub rozluźnione. Ta nieadekwatność starych norm dotyczy głównych problemów w życiu w wielkim mieście.

Jednocześnie przemieszane i zatomizowane społeczności zamieszkujące dzielnice nędzy nie są w stanie wytworzyć nowego systemu normatywnego i adekwatnej kontroli społecznej.

Brak dostatecznej kontroli społecznej, rozbite rodziny, niewielkie możliwości życiowe w slumsie prowadzi do tworzenia się autonomicznych społeczności młodzieżowych, czyli podkultur.

Podkultura w tym sensie stanowi środowisko "zastępcze", rekompensujące niedostatki domu rodzinnego i dostarczające możliwości rozrywki i emocji, które nie są w dzielnicy nędzy w inny sposób realizowane.

Walter Miller -według tego autora działalność i wartości realizowane przez gangi są niczym innym jak przejawem ogólnej kultury warstw niższych - kultury w dużej mierze autonomicznej.

Powstanie i działalność gangów młodzieżowych jest wynikiem tradycji kulturowej warstw niższych. Kultura warstw niższych jest w dużym stopniu niezależna od standardów zachowania warstw średnich.

Szczególnie uwypuklane są i aprobowane w niej takie cechy jak :: " twardość", "spryt", "emocje", "autonomia", "kłopoty" ( zarówno stwarzanie kłopotów jak i ich unikanie).

Szczególnie akceptowane wzorce osobowe w tej kulturze to bokser, gangster, spryciarz. Jest ona wyraźnie zorientowana na męskie role społeczne. Ponieważ w warstwach niższych w rodzinach dominują kobiety, gang umożliwia wypraktykowanie