114594

Poręczenie wekslowe (awal) stanowi zobowiązanie osoby trzeciej do zapłacenia całości lub części sumy wekslowej, w sytuacji gdy wystawca weksla go nie wykupi. Poręczyciel odpowiada za zobowiązanie tak samo jak osoba, za którą poręczył, solidarnie z innymi dłużnikami wekslowymi.

Poręczenie cywilne polega na tym, że poręczyciel (żyrant) zobowiązuje się względem wierzyciela wykonać zobowiązanie na wypadek, gdyby dłużnik zobowiązania nie wykonał. Poręczenie oparte jest na regulacjach Kodeksu cywilnego i musi być złożone w formie pisemnej. Poręczyciel odpowiada dopiero wtedy, gdy kredytobiorca nie wywiąże się ze swojego zobowiązania, a bank musi natychmiast powiadomić poręczyciela o spóźnianiu kredytobiorcy ze spłatą kredytu.

Gwarancja bankowa jest jednostronnym zobowiązaniem banku w stosunku do beneficjenta gwarancji, co oznacza, że bank przyjmuje na siebie ryzyko zapłaty wskazanej w gwarancji kwoty w przypadku, gdyby kredytobiorca, na którego zlecenie została wystawiona gwarancja, nie spłacił kredytu w terminie.

W ramach zabezpieczenia kredytu stosuje się również pełnomocnictwo do dysponowania rachunkiem bankowym. Takiego pełnomocnictwa może udzielić kredytobiorca lub osoba trzecia będąca posiadaczem rachunku oszczędnościowego, rachunku bieżącego lub lokaty terminowej, zarówno w banku, który udziela kredytu, jak i w innym banku.

Przystąpienie do długu następuje na drodze umowy zawartej między bankiem a osobą trzecią za zgodą kredytobiorcy lub między kredytobiorcą a osobą trzecią za zgodą banku. Osoba przystępująca do długu odpowiada ze zobowiązanie solidarnie z kredytobiorcą, który nie zostaje zwolniony z obowiązku spłaty kredytu, zaś nowy dłużnik odpowiada wobec banku za spłatą kredytu, jakby on sam zaciągnął kredyt.

Przy wykorzystaniu jako zabezpieczenia przejęcia długu, inna osoba (osoba trzecia) przejmuje zobowiązania kredytobiorcy wobec banku, a dotychczasowy dłużnik zostaje zwolniony z odpowiedzialności wobec banku

Kolejnym zabezpieczeniem kredytu stosowanym przez banki jest przelew wierzytelności, tzw. cesja. Zgodnie z Kodeksem cywilnym wierzyciel (w tym przypadku kredytobiorca) może przenieść wierzytelność na osobę trzecią (bank), a wraz z tą wierzytelnością przechodzą na nabywcę wszelkie prawa z nią związane. Banki najczęściej stosują przelewy konkretnie oznaczonych wierzytelności (jednej lub kilku) lub przelewy globalne (wiele wierzytelności istniejących lub przyszłych).

Często stosowanym obecnie zabezpieczeniem kredytu jest jego ubezpieczenie. Bank uzależnia udzielenie kredytu od objęcia go przez towarzystwo ubezpieczeniowe ochroną ubezpieczeniową. Przedmiotem ubezpieczenia jest wówczas spłata całego kredytu wraz z odsetkami. Często również sam kredytobiorca zobligowany jest przez bank do ubezpieczenia się, np. na wypadek zgonu, czy też czasowej utraty pracy, a koszty takiego ubezpieczenia wliczone są do kosztów samego kredytu. Takie ubezpieczenie jest obligatoryjne do czasu ustanowienia innego zabezpieczenia, np. wpisu do księgi wieczystej hipoteki.

Wśród znacznej liczby różnych zabezpieczeń osobistych największe znaczenie mają: weksel in blanco, poręczenie, gwarancje bankowe oraz ubezpieczenie. Zabezpieczenia osobiste są często dodatkowymi zabezpieczeniami, wzmacniającymi zabezpieczenia rzeczowe.

Do zabezpieczeń rzeczowych kredytu zalicza się: