115152

wysyłanie eksportów wojskowych, broni, sprzętu, niemal zawsze kończyło się katastrofą.

Np. Związek Radziecki wspierał etiopski reżim generała Mengistu - z pomocą Moskwy zbudował najpotężniejszą armię w Afryce ( 400 tys. żołnierzy). Gdy wódz uciekł, w ciągu jednego dnia armia się rozpadła, żołnierze Mengistu porzucili czołgi, rakiety, samoloty i ruszyli do swoich wiosek.

O tym, że jest to raczej rozkład świadczyć może fakt, że niektóre kraje osiągnęły już szczyt rozwoju integracji społecznej, a brak stabilnej administracji nie sprzyja sterowaniu państwem, sprzyja zaś KORUPCJI, GRABIEŻY bogactw narodowych, handlowi nielegalnym towarem.

Różnicą między wojnami starymi a nowymi, jest także to, że kiedyś wojny się WYPALAŁY - kraj nie był już zdolny do prowadzenia wojny- był zniszczony, pola ogołocone, zasoby zrabowane.

Dzisiaj strony konfliktu potrafią zawsze dotrzeć do środków niezbędnych do dalszego prowadzenia wojny (wspiera je jakiś sojusznik, emigranci lub kanały globalnej przestępczości) - dlatego trwają tak długo np. Angola -30 lat, Sudan -ok. 20 lat, Somalia -ok. 15 lat

Co ciekawe, prowadzeniu wojny sprzyjają także obozy dla uchodźców zakładane na terenach państw sąsiadującymi, będące pod ochroną ONZ - to tam uchodźcy regenerują siły, otrzymują pomoc - stają się świeżą siłą wspierającą kontynuowanie wojny.

Nqws wojny, jakim początków nowożytnej Łiiropy sus, różnią się pod względem długości trw ania. W przeciwieństwie do nich, wojny prowadzone w Europie od połowy XVII w. po początek XX w. były krótkie - sporna kwestia rozstrzygana była w bitwie, po której następowały rokowania pokojowe - zatem prowadzone były według pewnych zasad, reguł.

Nowe wojny nie posiadają żadnych zasad (różnica) - rozróżnienie na front tyły i obszar wolny od walki zanika - chodzi o to, aby uniknąć decydującego starcia z wrogiem - NIE MA BITWY ROZSTRZYGAJĄCEJ! - fazy uśpienia i nagłych wybuchów przeplatają się ze sobą, dając tylko wrażenie końca wojny.

Różnice widoczne są także na tle EKONOMII wojny. Podczas prowadzenia wojen klasycznych panowała gospodarka centralnie kontrolowana. W nowych wojnach na pierwszy plan zaś, wysuwa się bezrobocie, zdecentralizowana administracja.

Kolejną różnicą jest to, że w wojnach klasycznych było rozróżnienie na dw a stany -

wojna i pokój - nic pomiędzy. Kończyły się AKTEM PRAWNYM, dającym pewność ludziom o pokoju. W nowych wojnach nie ma rozpoznanego początku ani końca - koniec wojny może być dopiero wtedy, gdy ludzie zachowują się tak, jakby był pokój, gdy wszystkie grupy społeczne i mniejszości zgadzają się na ten pokój. Wojny te kończą się PROCESEM POKOJOWYM- w jego toku ma powrócić pokój - potrzebna jest jednak strona trzecia, która dysponuje przewagą militarną, inwestuje środki pieniężne w proces pokojowy i jest w stanie stłumić próby powrotu do wojny.