115510

Monarcha Stanowa.

Typ monarchii, gdzie władze monarchy ograniczały uprawnienia stanów. Wytworzyła się po powstaniu stanów. Najwcześniej wykształcił się stan duchowny (własne prawo kanoniczne, beneficja kościelne, własne sądownictwo oraz celibat)

Stan rycerski -szlachecki (nadanie ziemi w lenno w zamian za konną służbę wojskową, przywileje szlacheckie, wyróżnianie szlachty w prawie karnym, herby, zawołania )

Stan mieszczański, powstał po powstaniu miast - po nadaniu praw miejskich. Tylko w niektórych państwach uzyskanie praw stanowych przez wolne cliłopstwo było możliwe, w XIII i XIV wieku pozostali oni na marginesie formującego się społeczeństwa stanowego. Monarchię stanową charakteryzuje dualizm praw (Korony i praw stanu). Niezbywalne prawa monarchy nazywano mianem korony. Wyrażało to między innymi ideę ciągłości władzy; królowie się zmieniają, a korona trwa. Żadnemu królowi nie wolno było trwonić praw korony. Obok prawa korony istniały prawa stanowe (stany wywierały presje na króla). Pierwsze ograniczenie samowoli monarszej w stosunku do społeczeństwa to Wielka Karta Swobód 1215. Wkonfliktach z monarchami dojrzewała świadomość polityczna stanów. Ważną ceclią monarchii stanowej jest rozdzielanie funkcji dworskich i państwowych. Stany miała swoją reprezentację stanową.