115848

Laboratorium Podstaw Robotyki jest wyposażone w dwa roboty przemysłowo-ednkacyjne typ L2, produkcji OBRUSN Toruń z komputerami sterującymi. Na tych stanowiskach są prowadzone ćwiczenia związane z budową sterowanie i badaniem robotów. We własnym zakresie opracowano doskonalsze programy sterowania robotów L2. Pozostałe ćwiczenia odbywają się na stanowiskach komputerowych. Do symulacji kinematyki manipulatora robota przemysłowego oraz do symulacji zrobotyzowanego stanowiska montażowego zakupiono w Anglii program WORKSPACE 2.0. Badania symulacyjne układu sterowania manipulatorem są prowadzone z zastosowaniem oprogramowania otrzymanego z Politecluiiki Warszawskiej. Dotychczasowe wyposażenie laboratorium uzupełniono o stanowisko sterowanej numerycznie wiertarki do obwodów drukowanych, na którym są prowadzone 3 ćwiczenia. Do pozostałych nowych ćwiczeń planuje się zakupienie stanowisk komputerowych.

W nowym programie przedmiotu Podstawy Robotyki przewidziano również seminarium. Polega ono na prezentacji, analizie i dyskusji dotyczącej najnowszych osiągnięć w robotyce, na podstawie dostępnej literatury. Tematy są opracowywane i referowane przez studentów. Szczegółowy dobór tematyki seminarium jest zależny od uzdolnień i zainteresowali grupy studenckiej.

Wprowadzony w nowym programie studiów przedmiot Mechatronika stanowi uzupełnienie praktycznej wiedzy z tej dziedziny.

Należy mieć świadomość, że obecny student - to inżynier działający głęboko w XXI wieku. Jak wówczas będzie wyglądała robotyka? Uważa się, że obecna doba należy do komputerów, a już za kilka lat człowiekowi trudno będzie obejść się bez robotów'. Na rynku pojawiają się roboty coraz sprawniejsze i coraz tańsze. Naukowcy i konstruktorzy mvażają, że wkrótce nasili się w społeczeństwach zapotrzebowanie, a zarazem i popyt na roboty przede wszystkim ułatwiające codzienną pracę, np. automatyczne odkurzacze czy rozmaite zabawki dotrzymujące dzieciom towarzystwa. W 2010 roku można spodziewać pierwszych wielofunkcyjnych robotów, ale wykonujących takie czynności, na jakie zostały zaprogramowane. Prognozuje się, że dziesięć lat później pojawią się roboty inteligentne - z możliwością uczenia się nowych zadań. Oczywiście te prognozy są oparte na dzisiejszym stanie wiedzy i obecnych możliwościach technicznych.

Inżynierowie europejscy i amerykańscy zrezygnowali już z prób skonstruowania robota androidalnego, czyli podobnego do człowieka. Ich celem jest zbudowanie maszyn służących ludziom. Jedynie Japończycy nie zaniecliali starań i nadal trudzą się, by ich roboty wyglądały jak ludzie. Fiunio Hara z Science University w Tokio skonstruował już nawet głowę robota do złudzenia przypominającą twarz znanej w Japonii prezenterki telewizyjnej. Ta mechaniczna glow^ra za pomocą zainstalowanych w niej kamer potrafi śledzić „w^rzrokienf ludzi i naśladować ich mimikę.

Także producent samochodów' Honda pracuje nad robotem androidalnym. Udało mu się już skonstruować prototyp. Jest to mechaniczny 160-centymetrowy ludzik o roboczej nazwie P3. Potrafi się z wdziękiem poruszać, nawet wchodzić po schodach i otwierać drzwi. Bez trudu osiąga prędkość 2 km/godz., jednak już po 25 minutach musi udać się do stacji ładow ania akumulatorów. Ten model ma już następcę. Są też tacy, którzy twierdzą, że na tym właśnie polega wyższość robota nad człowiekiem. Maszynie, nawet czlekopodobnej, można doładować lub wymienić akumulatory. A jednak życie robota zależy od człowieka. Paradoks cywilizacji czy też świadoma ostrożność homo sapiens? Każdy ruch robota jest zaprogramowany i sterowany na odległość przez człowieka. Nigdy ten meclianiczny człowiek nie osiągnie doskonałości istoty ludzkiej.

Pow'odem, dla którego Japończycy z takim samozaparciem dążą do skonstruowania robota-czlowieka lub cłioćby maszyny przyjaznej człowiekowi, jest szybkie starzenie się