115910

Rys. 14.1. Schemat połączeń jednofazowego silnika indukcyjnego

Jak pokazano na rys. 14.2. rezystancja zastępcza uzwojenia fazowego jest zależna od aktualnej prędkości obrotowej - element RVs. Oznacza to, że dobór pojemności w uzwojeniu pomocniczym gwarantujący uzyskanie pola wirującego o stałej amplitudzie (14.4) jest możliwy jedynie dla jednej prędkości, dla pozostałych amplitudy przepływów uzwojeń fazowych nie będą równe jak i przesunięcie fazowe pomiędzy nimi będzie różne od Przyjmując, że symetryzacja prądów w silniku została dokonana dla prędkości znamionowej, to dla innych prędkości, a w szczególności dla warunków rozruchu silnika, pole w maszynie będzie znacznie odbiegać od pola kołowego. Mówimy wówczas, że pole w maszynie jest eliptyczne, to znaczy, iż posiada dwie składowe o różnych amplitudach, wirujące z tą samą prędkością co do modułu lecz w przeciwnych kierunkach. Analiza pracy maszyny jest w takim przypadku znacznie trudniejsza, nie można bowiem określić jednego układu zastępczego maszyny. Do obliczeń wykorzystuje się tzw. metodę składowych niesymetrycznych (dwufazowych ) wywodzącą się z równań (14.4). Wstępną operacją poprzedzającą jej zastosowanie jest sprowadzenie uzwojeń w maszynie do jednej, wybranej liczby zwojów. Jeżeli uzwojeniem odniesienia jest uzwojenie główne, to prąd w uzwojeniu pomocniczym wyrażony w skali uzwojenia głównego Ipc jest równy

Ipc=^it¥^L = Ip-?'    (14.5)

kski

gdzie indeksy ‘P’ i ‘G’ odnoszą się odpowiednio do uzwojenia pomocniczego i głównego. Zgodnie z równaniami (14.3), można przyjąć, że fala współbieżna pola w szczelinie B*(a,t) jest tworzona przez układ prądów

B^ł(GM)=f{i;, jl₀=lro)    04.6)

a fala przeciwbieżna przez

04.7)

B («,t)=f{I_0ł-jI_G = I_PG}