Czasami istnieje możliwość podawania przedmiotów do montażu dajników, jak pokazano na rys. 2.83. Dostarczane przez prowadnik 1 ^ miot>’ 2 są umieszczane w przedmiocie bazowym 3. Oddzielacze 4 i dozują przedmioty 2, a popychacze 5 wsuwają je w przedmioty bazo**/ przyrządy montażowe 3.
a)
Rys. 2.83.Schematy podawania przedmiotów do montażu bez podajników (13]
2.13. ŁĄCZENIE I UTRWALANIE POŁĄCZEŃ PRZEDMIOTÓW W MONTAŻU AUTOMATYCZNYM
W rozdziale 1.2 omówiono jedynie metody łączenia stosowane w mooua Przy automatycznym montażu występują dodatkowo problemy automatyzacji «j-konywanych czynności i doboru (ewentualnie konstrukcji) środków reałizującjd te czynności automatycznie. Przykładowo, na rysunku 2.84a podano achana działania wkrętaka, przeznaczonego do automatycznego wkręcania wkrętów 1 Wkręty 3 są doprowadzane przewodem z zasobnika do przyłącza 9 i wpadają do tulejki 2 (do przemieszczania wkrętów w przewodzie i w przyłączu 9 wykorzystuje się sprężone powietrze). Sprężyste blaszki 4 zabezpieczą wkręt 3 przed wypadnięciem. W korpusie 1 łożyskowany jest śrubokręt 5 napędzany przez tłoczy sko 6 obrotowego siłownika pneumatycznego. Tulejka 7 tego siłownika jest obracana przez silnik elektryczny za pośrednictwem przekładni falowej (napęd nie pokazany na rysunku). Tłoczysko 6 jest sprzęgnięte suwliwie z tuleją 7 a pomocą wewnętrznego sprzęgu 8. Sprężone powietrze podawane do przyłącza? powoduje wpadnięcie w krę ta 3 do tulejki 2. Gdy śrubokręt wkręci wkręt 3 w przedmiot 11 na pewną głębokość, wtedy sprężyste blaszk^fl^^fayjif przez lepek tego wkręta i wkręt może być dokręcony do jkM Na rysunku 2.84b pokazano schemat działania aujJ^ do samowiercących wkrętów. Na skutek dużego moi
L
wania samowiercący wkręt musi być podtrzymywany za średnicę gwintu, aby nie było ,schodzenia z osi", natomiast główka wkręta musi być w strefie swobodnej dla jej przemieszczania. Podtrzymywanie wkrętów zapewniają trzy stołkowe ślimaki 2, napędzane przez koła zębate 3. Urządzenie z rysunku 2.84b pracuje w następujący sposób. Przy podniesionym do góry wrzecionie 8 z wkrętakiem 9, kolejny wkręt 14, osiowany sprężystymi wkładkami 11, wchodzi w przestrzeń między ślimakami 2 w taki sposób, że jego główka opiera się o śrubowe powierzchnie ślimaków 2, a część gwintowana opiera się na stożkowych powierzchniach ślimakowych; w ten sposób wkręt pewnie jest utrzymywany w wymaganym położeniu. Obroty wodzika 6 przekazywane są przez koło zębate S i koła pośredniczące na koła 3 i ślimaki 2. Ponieważ koło zębate 7 ma hamulec 15, to początkowo obracają się ślimaki 2 i podają wkręt do zetknięcia z przedmiotem. Zwiększenie momentu oporu spowoduje obracanie się koła 7, wrzeciona 8 z wkrętakiem 9 i wkręt zaczyna się wkręcać w przedmiot. W zależności od warunków wkręcania, ruch obrotowy z różnymi prędkościami wykonują jednocześnie wrzeciono 8 i ślimaki 2.
,[y działania wkrętaków do wkrętów: a) zwykłych: b) samowkrcących WL (22- 27]
Rys. 2.84
vanym sposobem łączenia przedmiotów przy montażu obnie jak skręcanie w przypadku automatyzacji