112865

czytanie. Parlament ma trzy miesiące na podjęcie decyzji. Jeśli Parlament zgodzi się ze wspólnym stanowiskiem lub nie wypowie się. Rada uchwala akt prawny zgodny ze wspólnym stanowiskiem. Sprawa komplikuje się, gdy Parlament absolutną większością głosów dokona poprawek we wspólnym stanowisku lub całkowicie je odrzuca. W takim przypadku powołuje sie Komitet Mediacji, składający się z przedstawicieli Rady i parlamentu. Jeśli Komitet Mediacji osiągnie kompromis, akt przyjmowany jest wspólnie przez Parlament i Radę. Jeśli w Komitecie Mediacji nie powstanie kompromis, Rada może w ciągu 6 miesięcy kwalifikowaną większością głosów potwierdzić wspólne stanowisko wraz ze zmianami zaproponowanymi przez Parlament Europejski. Projekt trafia wtedy na trzecie czytanie do Parlamentu, który może absolutną większością głosów odrzucić wspólne stanowisko uchwalone przez Radę.

Procedura współpracy instytucjonalnej - jest bliska procedury współdecydowania ale nie powołuje się w niej Komitetu Mediacji. Nie obowiązuje już w UE, ponieważ zniósł ją Traktat Amsterdamski. Uchwały zapadające przy wykorzystaniu tej procedury mogą być głosowane kwalifikowaną większością głosów, bądź zwykłą większością głosów. W pierwszej fazie projekt Komisji Europejskiej kierowany jest do Parlamentu Europejskiego. Parlament w pierwszym czytaniu dyskutuje projekt i przekazuje swoje stanowisko Radzie Unii Europejskiej. Rada UE ustala wspólne stanowisko (common position) tak, jak w wypadku procedury współdecydowania. Common position trafia na drugie czytanie do Parlamentu, który ma 3 miesiące na podjęcie decyzji. Na tym etapie PE może zaaprobować wspólne stanowisko, które podlega zatwierdzeniu przez Radę UE. Jeśli PE odrzuci wspólne stanowisko, Rada jednomyślnie może je zatwierdzić lub zablokować nie podejmując żadnej uchwały. Jeśli PE wprowadzi swoje poprawki, odrzucić lub przyjąć je musi Komisja Jeśli Komisja przyjmie poprawki. Rada uchwala dokument kwalifikowaną większością głosów. Jeśli Rada chce odrzucić poprawki Komisji, musi to zrobić jednogłośnie. W przypadku gdy Komisja odrzuci zmiany wprowadzone przez Parlament, projekt trafia do Rady, która aby go przyjąć, musi być jednomyślna.

Procedura zgodności - stosowana jest przy przyjmowaniu nowych członków oraz zawieraniu układów stowarzyszeniowych. Pierwsza faza rozpoczyna się złożeniem wniosku o przyjęcie lub stowarzyszenie do Rady Unii Europejskiej. Rada Europejska upoważnia następnie Komisję do rozpoczęcia negocjacji z kandydatem. Trzeci etap to prowadzenie negocjacji, które kończy się parafowaniem układu. Rezultat negocjacji podlega głosowaniu w Parlamencie Europejskim, który musi go przyjąć bezwzględną większością głosów. Po decyzji PE Rada Unii Europejskiej podejmuje jednogłośnie decyzję o podpisaniu układu stowarzyszeniowego lub traktatu akcesyjnego. Na tym etapie procedura kończy się w ramach instytucji UE, jednak aby decyzja doszła do skutku musi być ratyfikowana przez parlamenty narodowe państw członkowskich i kraju stowarzyszonego / przystępującego do Wspólnoty.

Specjalne procedury stosuje się w zakresie zmiany traktatów o ustanowieniu Wspólnot Europejskich oraz przy uchwalaniu budżetu Unii Europejskiej.

Procedura Współdecydowania - artykuł 189 C Traktatu z Maastricht i artykuł 252 Traktatu Amsterdamskiego (nie modyfikowany)