116515

Stosunek momentu maksymalnego (krytycznego) do momentu znamionowego nazywa się przeciażalnościa momentem. Wartość tej przeciążalności zależy od rodzaju i konstrukcji silnika. Dla typowych silników indukcyjnych p=Mk/M„=1,7-3,0 Charakterystykę M = f(s) można podzielić na dwie części: stateczna (0 < s < Sk) i niestateczna fst < s < 1) . Praca silnika indukcyjnego obciążonego maszyną roboczą o momencie hamującym Mh < M_k jest stabilna tylko wtedy, gdy punkt pracy będzie leżał na statecznej części charakterystyki mechanicznej. Charakterystyki robocze, zwane również ruchowymi lub obciążenia, podają zależność prędkości obrotowej wirnika n, prądu pobieranego z sieci h, współczynnika mocy cos <t>1, sprawności ą oraz poślizgu s od mocy na wale silnika P₂ (rys).

Z przebiegu tych charakterystyk wynika na przykład, że silnik indukcyjny przy biegu jałowym ma bardzo mały współczynnik mocy - rzędu 0,1. Oznacza to, że silnik pobiera z sieci bardzo dużą moc

bierną w stosunku do mocy czynnej. Ponieważ jest to zjawisko ze wszechmiar niepożądane, należy albo unikać pracy jałowej, albo stosować układy kompensujące moc bierna. W silnikach obciążonych znamionowe cosęi= = 0,8-0,85. Z przebiegu charakterystyki U= f(P₂) wynika z kolei, że prąd pobierany przez silnik wzrasta od wartości l₀, występującej przy biegu jałowym, do wartości l_n, występującej przy obciążeniu znamionowym. Prąd biegu jałowego, w zależności od wielkości silnika i liczby par biegunów, wynosi od 0,25 do 0,75 l_n. Wartości znamionowe P_n, l„, n„, cos <(>n i n„ są podawane w katalogach i na tabliczkach znamionowych silników. Charakterystyki robocze silników klatkowych wyznacza się w sposób doświadczalny, a pierścieniowych - doświadczalny lub doświadczalno-analityczny.