116728

ekonomiczną, ale także społeczną. Ma potrzebę przynależności do grupy, społecznego uznania i prestiżu, satysfakcji z pracy. Aspekty materialne (pieniądze) nie są zatem najważniejsze. Zwraca się uwagę na nieformalne więzi pomiędzy pracownikami w organizacji. Reakcje człowieka na bodźce są trudne do przewidzenia, gdyż najczęściej kieruje się on wyłącznie emocjami. W związku z tym bierze się pod uwagę probablistyczne aspekty funkcjonowania człowieka w organizacji. Dostrzega się korzyści płynące z samodyscypliny, inicjatywy i pewnej swobody pracownika. Nie należy zbyt uważnie i ściśle kontrolować podwładnych Model ten jest właściwy dla nurtu psychosocjologicznego i opiera się na dorobku psychologii indywidualnej i społecznej oraz socjologii.

^v homo creator, politicus (człowiek twórczy, polityczny) - w tym ujęciu traktuje się człowieka jako wielostronnie (zewnętrznie i wewnętrznie) motywowany czynnik twórczy (creator), zorientowany innowacyjnie, współ uczestniczący w sprawowaniu władzy i kształtowaniu polityki organizacyjnej (politicus). Organizacja ujmowana jest jako deterministyczno - probablistyczny system techniczno - społeczny (połączenie dwóch poprzednich podejść). Aspekty techniczne funkcjonowania organizacji można przewidzieć ze 100% pewnością, natomiast aspekty społeczne, w których uczestniczy człowiek tylko z pewnym prawdopodobieństwem. Model ten dotyczy nurtu systemowego i jest właściwy dla większości współczesnych kierunków, a także dla większości organizacji jako system gry o podział zasobów rzeczowych, informacji i władzy.

II. Charakterystyka nurtów, kierunków i szkół.

Nurty i kierunki w teorii organizacji i zarządzania: