bowiem w gospodarce rynkowej nawet państwowej przedsiębiorstwa, banki itd. powinny być instytucjami zarobkowymi i powinny dążyć do maksymalizacji zysku. Podstawowa różnica między fin. publicznymi i prywatnymi przejawia się w tym, że równowaga finansów prywatnych i przemieszczanie się prywatnych zasobów pieniężnych jest regulowane przez mechanizm rynkowy. Natomiast równowaga finansów publicznych przemieszczanie się pub. zasobów pieniężnych są zdeterminowane przez interwencje państwa Pozostałe różnice są następujące: -państwo jako podstawowy podmiot fin. publicznych dysponuje prawem użycia przymusu i wykorzystuje to prawo do zagwarantowania sobie dochodów poprzez nakładanie podatków. Podatki są świadczeniami pieniężnymi wnoszonymi przez pod. gospodarcze i gospod. domowe na rzecz władzy publicznej o charakterze: przymusowym , bezzwrotnym, nieodpłatnym ogólnym -państwa suwerenne nie podlegają przymusowi w zakresie ponoszenia wydatków. Natomiast podmioty fin. prywatnych podlegają prymusowi w zakresie ponoszenia wydatków, gdyż zmuszone są przez państwo do płacenia podatków, ZUS itp. Podmioty finansów prywatnych pozyskują zasoby pieniężne ze sprzedaży towarów i usług. -finanse publiczne wyrażają się w pieniądza Jest on emitowany przez bank centralny jak i banki komercyjne. BC w przypadku Polski jest instytucją państwową i cały zysk NBP pochodzący z kreacji pieniądza w całości jest wpłacany do budżetu państwa. Zysk ten pochodzi przede wszystkim z emisji pieniądza. Jest to istotne źródło dochodu tego budżetu. Podmioty finansów piywatnych poza bankami komercyjnymi nie maja wpływu na kreację pieniądza i nie uzyskują dochodu z tej kreacji . - finanse publiczne powinny być zorientowane na realizacje interesu publicznego, a więc interesu ogółu społeczeństwa. Natomiast finanse prywatne mają na względzie korzyści indywidualne, a więc realizacje interesu prywatnego i osiągnięcie zysków indywidualnych, - skala finansów publicznych jest ogromna i nieproporcjonalna z finansami prywatnymi. W Polsce poprzez system finansów publicznych redystrybuje się około 50% produktu narodowego brutto natomiast przez sam budżet około 30 % PKB. Skala finansów publicznych powoduje, że operacja zasobami pieniężnymi przesądzają o równowadze lub braku równowagi całej gospodarki narodowej. Równowaga lub jej brak w finansach publicznych przesądza o równowadze lub braku równowagi w całej gospodarce narodowej. Jeżeli finanse publiczne są nie równoważone, a więc jeżeli przeważają wydatki nad dochodami publicznymi, automatycznie brak jest równowagi w całej gospodarce narodowej. Konsekwencją braku tej równowagi jest inflacja, zubożenie społeczeństwa, niezadowolenie, konflikty społeczne itd.
2