które wprost mówią jaki skład - wtedy do odpowiedzialności można ciągnąć organ administracyjny.
5. Szczególna przesłanka uwalniająca - ważna dla producentów półproduktów (449*) - gdy wyłączną przyczyną szkody jest wada konstrukcyjna produktu finalnego (produkt powinien być tak zaprojektowany, by nie stwarzał zagrożenia) - wtedy nie odpowiadają jak producent. Za wadę wyrządzoną w konstruowaniu ponosi odpowiedzialność producent tylko, gdy dające się przewidzieć niebezpieczeństwo szkody nie zostało wyłączone lub ograniczone (nie można w ciemno za projektami)
W doktrynie: producent powinien więc wziąć pod uwagę nie tylko możliwy sposób użycia ale także możliwe nieprawidłowe użycie - jest przesłanka (oryginalna polska) - możliwość powołania się na ryzyko rozwojowe - stan nauki i techniki w chwili wprowadzenia do obrotu. Co wymiernikiem - przeciętny, szczytowy, staranny? orzeczenie Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości - 27 maj 1997 - UE kontra UK:
- stan nauki i techniki wymaga poglądu zobiektywizowanego, a nie producenta
- najbardziej zaawansowany i dostępny dla ekspertów
wiedza musi być producentowi dostępna ale nie musi być posiadana (może ją sobie kupić - preferuje to bogatych producentów)
- wiedza, która może wykryć niebezpieczeństwo, a nie tylko go uniknąć Niejasności - wiadome istnienie określonego niebezpieczeństwa ale brak możliwości sprawdzenia czy konkretny produkt je posiada (np. krew i krwiopochodne - w latach 80 wiedzieli, że może być HIV ale nie mieli jak sprawdzić)
Kto odpowiada - odpowiedzialnym jest nie tylko producent, ale w takim samym stopniu wszyscy, którzy uczestniczą w trasowaniu produktu (sprzedawcy, importerzy, licencjobiorcy, franchinsigowcy) -tak jak producent -> czyj zysk tego ryzyko - nie związane z wyprodukowaniem ale z wprowadzeniem na rynek.
Producent to nie tylko ten kto wytwarza w zakresie działalności ale także wytwórcy komponentów (budowniczy domu - producent pustaka - producent tego z czego się robi pustaki) każda z tych osób musi być przedsiębiorcą we własnym zakresie być może nie do końca uda się wyegzekwować.
Jest domniemanie odpowiedzialności na producencie. Musi się uwolnić jedną z 4 przesłanek. -4494§2 - ułatwienie - jeśli nabędę towar, który wyrządził szkodę mogę wskazać producenta, który produkuje rzeczy podobne - on musi wskazać wytwórcę bo inaczej on bierze odpowiedzialność. Oznaczenie firmy, znaku firmy itd. na produkcie oznacza, że podaje się za producenta i bierze odpowiedzialność - firmowanie produktu a nie jakości - na produkcie a nie na fakturze.
Ouasi producenci domy handlowe - np. towar na zmówienie ARO - traktowany jak producent. Odpowiedzialność nieproducentów (sprzedawców) - będzie samodzielna jeżeli nie można wskazać producenta - żeby nie było przerwy w przesuwaniu odpowiedzialności. W UE obowiązuje to także, gdy producent znany ale ma siedzibę poza UE.
Kto może być uznany za poszkodowanego:
szkoda wyrządzona komukolwiek - brak związku z umową w zakresie szkód na osobie tylko osoba fizyczna (każda) w zakresie szkód na mieniu tylko konsument
nie każda szkoda będzie mogła być uprawniona w oparciu o te przepisy
nie są pokrywane szkody bagatelne - do 500 Euro - wtedy tylko 415 k.c. - zasady ogólne -
trudniejsze przesłanki - trzeba udowodnić winę.
Objęty jest jedynie uszczerbek wyrządzony przez produkt (tu Tytuł VI1) ale nie szkoda w produkcie (tutaj ogólne - 471 lub 415)
W zakresie szkody na osobie nie ma ograniczeń odszkodowań
Przelew wierzytelności (uprawnienia)
509 - można drogą cesji chyba, że inaczej jest w ustawie, umowie, właściwości.
Przedmiotem jest wierzytelność a nie roszczenie.
Stosunek zobowiązaniowy - umowa - wierzytelność - roszczenie
Werzytelnośd wynikają z: umów
jednostronnych czynności