1) Określenie hipotezy zerowej i alternatywnej.
2) Przyjęcie poziomu istotności, np. 0,1; 0,05; 0,01; 0,001.
3) Wylosowanie próby i wyznaczenie statystyki testowej (nazywanej sprawdzianem liipotezy), której rozkład jest
znany, przy założeniu, że hipoteza_jest prawdziwa.
4) Zbudowanie obszaru krytycznego w zależności od postaci lupotezy alternatywnej (lewo-, prawo- lub obustronny).
5) Obliczenie wartości statystyki testowej z próby i sprawdzenie, czy wpada ona do obszaru krytycznego. Jeżeli tak -
to_odrzucamy, jeżeli nie - stwierdzamy brak podstaw do odrzucenia_.
HIPOTEZY DLA WARTOŚCI OCZEKIWANEJ:
1. Populjcyj o ru£kładzie N{m,0).<T omik, R - dowoliK
-» DWUSTRONNY OBSZAR KRYTYCZNY
H()• TTl — Wg Hi‘. m # m0
słriłytfyke
O
K.ONSTRUKCJA PWUSIROWNfcGO OBSZARU KRYTYCZNEGO W OPARCIU O ROZKLAP NORMALNY:
DECYZJA: Jeżeli: |U| > "U alfato HO odrzucamy na korzyść HI. w przypadku IUI < U alfa stwierdzamy brak podstaw do odrzucenia HO.