n — 1
Oczywiście x = m, oraz s2 = - n - M,.
Współczynnik skośności (Skewness):
M.
3i = -t
w STATGRAFIE gt =
Af3
Współczynnik ten charakteryzuje skośność rozkładu badanej cechy. W praktyce przyjmuje się, że dla |g,| < 0.5 rozkład jest symetryczny natomiast dla |g,| > 1 mocno skośny. Znak współczynnika wskazuje, w którą stronę jest skośna cecha. Dla wartości dodatniej mamy skośność w prawo a dla ujemnej w lewo.
Współczynnik skośności standaryzowany (Standardized Skewness):
Indeks skośności Pearsona (Pearson lndex of Skewness):
l _ 3(x- XmJ S
Wartości indeksu I interpretuje się podobnie jak wartości współczynnika gr Indeks ten jest wygodną oceną skośności w sytuacji, gdy nie dysponujemy specjalnym programem obliczeniowym, gdyż nie potrzeba obliczać wartości trzeciego momentu centralnego.
Współczynnik spłaszczenia - kurtoza (Kurtosis):
n2(n + l)
M
g2 = —j1-3 w STATGRAFIE
s
92 =
Dla cechy o rozkładzie normalnym lub podobnym kurtoza w przybliżeniu jest równa zeru. Wartości mniejsze od zera świadczą o spłaszczeniu rozkładu w porównaniu do rozkładu normalnego, natomiast wartości dodatnie o tym, że rozkład ma pik.
Kurtoza standardowa (Standard Kurtosis):
Standaryzacja wartości w próbce (z-score):
s
Operacja ta jest operacją przeskalowania danych. W przypadku dwóch różnych próbek o rozkładach symetrycznych zbliżonych do rozkładu normalnego pozwala na porównywanie między sobą ich wartości. Korzystając z własności rozkładu normalnego można przypuszczać, że dla próbki o rozkładzie zbliżonym do normalnego prawie wszystkie |z,| ś 3, około 95% |z,| <,2 a około 68% |z,| £ 1. Dlatego też warunek |z,| > 3 przyjmuje się jako kryterium wykrycia wartości nietypowej (outlier).
Box and Whisker Plot.