Kondensatory papierowe. Mają małe wymiary przy dużych wartościach pojemności oraz duży współczynnik stratności dielektrycznej. Dielektrykiem jest bibuła nasycona olejem syntetycznym, kondensatorowym lub parafinowym.
Kondensatory z tworzyw sztucznych. Dielektrykiem może być: folia polistyrenowa, poliestrowa lub polipropylenowa. Rozróżniamy kondensatory takie jak:
a) Kondensatory polistyrenowe: mają mały współczynnik
temperaturowy pojemności, mały tangens kąta stratności oraz stosowane są w układach pracujących w zakresie wielkich częstotliwości.
b) Kondensatory poliestrowe: mają duży współczynnik kąta
stratności dielektrycznej, stosowane głównie w układach napięcia stałego lub zmiennego o małej częstotliwości.
c) Kondensatory polipropylenowe: mają zbliżone właściwości do właściwości kondensatorów poliestrowych, stosuje się je w obwodach prądu zmiennego o częstotliwości 50Hz.
Ze względu na użyty materiał dzielimy na:
• aluminiowe;
• tantalowe;
Ze względu na zastosowanie układu dzielimy na:
• biegunowe;
• niebiegunowe.
Są stosowane w układach filtracji napięcia zasilania i jako kondensatory sprzęgające w układach małej częstotliwości. Kondensatory elektrolityczne mają duże wartości pojemności znamionowej. Wadą natomiast jest duży prąd upływowy, którego wartość rośnie wraz ze wzrostem temperatury. Kondensatory te mają określoną biegunowość. Zmiana biegunów (elektrod) powoduje zniszczenie kondensatora.
Kondensatory o zmiennej pojemności to kondensatory z dielektrykiem powietrznym (symbol AM, FM) lub kondensatory ceramiczne dostrojcze zwane trymerami (TCP).