118070

4.

o Nie stosuje się porównań użyteczności tego samego dobra między różnymi konsumentami, o Kiedyś jednostką użyteczności byl „utył”

Użyteczność całkowita a użyteczność krańcowa:

• Użyteczność całkowita (TU) - wyraża łączne zadowolenie z konsumpcji danego dobra, rośnie wraz ze wzrostem ilości konsumowanego dobra, wzrasta jednak coraz wolniej.

o

o Krzywa może się zaginać, po tym jak osiągniemy maksimum konsumpcji.

Użyteczność marginalna (krańcowa) (MU) - przyrost użyteczności całkowitej spowodowany wzrostem konsumpcji dobra o dodatkową jednostkę, maleje wraz ze wzrostem ilości konsumowanego dobra.

L.

•    Prawo malejącej użyteczności marginalnej (I prawo Gossena): Przyrost zadowolenia z każdej kolejnej jednostki konsumowanego dobra jest coraz mniejszy.

o W praktyce konsument porównuje użyteczności krańcowe jednostek pieniężnych wydawanych na poszczególne dobra.

5. Równowaga konsumenta w ujęciu teorii użyteczności. II prawo Gossena. Nadwyżka

konsumenta.

•    Prawo wyrównania się użyteczności marginalnej (II prawo Gossena):

MU, /P, = MU, /P, = ...= MU_n/P_n czyli MU,/MU, = P,/P,.

•    Konsument ustabilizuje swój koszyk dóbr wtedy, gdy przyrost użyteczności wywołany wydatkowaniem krańcowej jednostki pieniężnej na każde z dóbr będzie jednakowy.

•    Koszyk konsumenta jest w tedy optymalny, gdyż zapewnia maksymalną użyteczność całkowitą z jego dochodu przy danym poziomie cen. Oznacza to, że konsument znajdzie się w równowadze, gdyż nie ma motywów do zmiany swego koszyka zakupów.

•    Nadwyżki* konsumenta (renta konsumenta) - luka pomiędzy całkowitą użytecznością danego dobra a jego wartością rynkową.

•    Wynika z tego, że za każdą jednostkę towaru płacimy taką samą cenę, ale poszczególne jednostki dla konsumenta mają różną użyteczność.

1    2    3    4    0

• Tylko użyteczność krańcowa ostatniej jednostki jest równa ceme.