O Nie stosuje się porównań użyteczności tego samego dobra między różnymi konsumentami.
0 Kiedyś jednostką użyteczności był „utył”
4. Użyteczność całkowita a użyteczność krańcowa:
• Użyteczność całkowita (TU) - wyraża łączne zadowolenie z konsumpcji
danego dobra, rośnie wraz ze wzrostem ilości konsumowanego dobra, wzrasta jednak coraz wolniej.
Użyteczność
użyteczności
0 Krzyw a może się zaginać, po tym jak
osiągniemy maksimum konsumpcji.
marginalna (krańcowa) (MU) - przyrost całkowitej spowodowany wzrostem
konsumpcji dobra o dodatkową jednostkę, maleje wraz ze wzrostem ilości konsumowanego dobra.
• Prawo malejącej użyteczności marginalnej (I prawo Gossena): Przyrost zadowolenia z każdej kolejnej jednostki konsumowanego dobra jest coraz mniejszy.
0 W praktyce konsument porównuje użyteczności krańcowe jednostek pieniężnych wydawanych na poszczególne dobra.
Równowaga konsumenta w ujęciu teorii użyteczności. II prawo Gossena. Nadwyżka
konsumenta.
• Prawo wyrównania się użyteczności marginalnej (II prawo Gossena):
MU , / P, = MU 2 / Pj =... = MU n / Pn CZyli MUx/MU2 = P,/P2.
• Konsument ustabilizuje swój koszyk dóbr wtedy, gdy przyrost użyteczności wywołany wydatkowaniem krańcowej jednostki pieniężnej na każde z dóbr będzie jednakowy.
• Koszyk konsumenta jest wtedy optymalny, gdyż zapewnia maksymalną użyteczność całkowitą z jego dochodu przy danym poziomie cen. Oznacza to, że konsument znajdzie się w równowadze, gdyż nie ma motywów do zmiany swego koszyka zakupów.
• Nadwyżka konsumenta (renta konsumenta) - luka pomiędzy całkowitą użytecznością danego dobra a jego wartością rynkową.
• Wynika z tego, że za każdą jednostkę towaru płacimy taką samą cenę, ale poszczególne jednostki dla konsumenta mają różną użyteczność.
Tylko użyteczność krańcowa ostatniej jednostki jest MU równa cenie.
Jeżeli wzrośnie cena dobra - nadwyżka konsumenta zmniejszy się (wykres dla pojedynczego konsumenta)