119403

możliwości dostosowawcze niż w przypadku strefy wolnego handlu i unii celnej (optymalna alokacja siły roboczej, rozwój produkcji na większą skalę, szybsze wprowadzenie postępu technicznego itp.)

•    Utworzenie wspólnego rynku wiąże się z ujednoliceniem polityki cenowej w obrębie grupowania.

•    Przestrzeń wymiany dóbr, gdzie kwestie ceny, wielkości i struktury produkcji, konsumpcji, sposobu wytwarzania i adresowania powstałych dóbr są wyłącznie wypadkową nieregulowanych podaży i popytu. O rozstrzygnięciu decydują spontaniczne działania uczestników rynków dążących do maksymalizacji swojej użyteczności - producentów i konsumentów. Zazwyczaj wówczas to wolny rynek koordynuje i decyduje o działaniach społeczeństwa w sferze gospodarki.

6.    Specyficzne efekty integracji w ramach wspólnego rynku wynikają ze scalenia wszystkich subrynków cząstkowych w ramach ugrupowania:

•    Wyrównane produktywności końcowej czynników produkcji (pracy i kapitału)

•    Dalsze nasilenie konkurencji

•    Zwiększenie ogólnego poziomu dobrobytu na obszarze wspólnego rynku

7.    Przykłady wspólnego rynku:

•    Wspólny Rynek Ameryki Południowej - MERCOSUR

•    Wspólnota Andyjska

•    Karaibska Wspólnota i Wspólny Rynek - CARICOM

•    Środkowoamerykański Wspólny Rynek - CACM

•    Wspólny Rynek Afryki Wschodniej i Południowej - COMESA

8.    Unia walutowa obejmuje, poza strefą wolego handlu, unia celna i wolnym rynkiem, koordynację/unifikację polityki walutowej prowadzone przez państwa członkowskie. W zakres tej koordynacji wchodzi ograniczenie (do z góry określonego przedziału) wahań kursów walutowych, tworzenie wspólnych rezerw walutowych, wprowadzenie jednolitej, międzynarodowej waluty oraz bezwarunkowa pomoc kredytowa.

9.    Unia walutowa (unia monetarna) - jest rozwinięciem wspólnego rynku. Wnosi ona dodatkowo dwa zasadnicze elementy: wspólny rynek kapitałowy (w tym finansowy), integrujących się krajów, oraz unię kursową (unię tę można zrealizować przez wprowadzenie pełnej wymienialności walut tych krajów lub przez stosowanie we wzajemnych rozliczeniach wspólnej waluty). Warunki i implikacje wprowadzenia pełnej wymienialności walut (pełnego usztywnienia kursów walutowych integrujących się krajów), bądź jednej wspólnej waluty, są takie same.

10.    Jest to forma integracji gospodarczej państw, polegająca na:

•    Pełna liberalizacja przepływu kapitału między tworzącymi ją państwami

•    Integracja usług bankowych i finansowych

•    Zamrożenie kursów walut tworzących je państw

•    Wprowadzenie wspólnej waluty

11.    Prawidłowe funkcjonowanie unii monetarnej wymaga:

•    Pełnej harmonizacji (unifikacji) polityki pieniężnej integrujących się krajów

•    Połączenie rezerw walutowych tych krajów

•    Utworzenia wspólnego banku centralnego

12.    Korzyści przystąpienia do unii walutowej:

•    ^QrŁyś.ci..kró.tkQteuninow.e;

o Wspólna waluta powinna znieść koszty konwersji walut narodowych, czyli kosztów transakcyjnych, związanych z potrzebą wzajemnej wymienialności kilkunastu walut narodowych krajów członkowskich wspólnot o Pierwszoplanowymi beneficjentami powinien być sektor małych i średnich przedsiębiorstw, zwłaszcza eksportujących na rynki innych krajów wspólnoty o Zniknięcie ryzyka kursowego wewnątrz ugrupowania, co ma pozytywny wpływ na intensyfikację wzajemnej wymiany i inwestycje, a jeżeli nie znika do końca (transakcje z kontrahentami krajów trzecich) ryzyko kursowe jest minimalizowane

o Korzyści w sferze lepszej koordynacji polityki gospodarczej, w prowadzenie polityk wspólnych, Np. rolnych, handlowych, spójności (oczekiwano, że

2