119770

3)    Relacji swoja-obca - miejsca znane są bezpieczne, be względu na cechy - traktuje się przestrzeń jako swoją jeśli ją znam, miałam do czynienia z nią

4)    Zmian w życiu jednostki i doświadczeń przestrzeni - np. wynikających z wieku - poszerzamy swoją przestrzeń od początku życia (zwiedzamy, doświadczamy przestrzeni)

5)    Rodzaju ról społecznych i zawodowych - np. wiedza, fachowość, umiejętności - im więcej wiedzy tym inaczej postrzegamy przestrzeń

6)    Obiektywnych cech przestrzeni - np. czytelność, logika powiązania elementów - to co wpływa na identyfikację funkcji

7)    Sposobów jej wartościowania - podstawa tworzenia mitów odnoszących się do konkretnego miejsca (upiększony obraz narzuca wizję, często dalekie od rzeczywistości), w rezultacie powstają mity, że np. gdzieś jest ładnie, gdzieś jest jakoś

8)    Ingerencji osób narzucających obraz przestrzeni i sposoby jej wartościowania - np. rodzice, nauczyciele, przyjaciele - wychowanie, historia, tradycja, religia, to sprawia, że przestrzeń jakoś jest przez nas postrzegana, np. kontekst zachowania jest przypisany do przestrzeni (jesteś tu więc zachowuj się tak)

5. Człowiek podporządkowuje przestrzeń schematowi, którego ogólne wytyczne wynikają ze struktury i wartości ciała:

•    Wyprostowany - przezwyciężyć grawitację, poszerzyć horyzonty, triumf postawy (dumny, wyprostowany), rano wstajemy „do walki ze światem", jest osiągnięcie pełnego ludzkiego wymiaru -wyprostowane jest wojsko, które jest symbolem dumy (kompania reprezentacyjna)

•    Leżący - postawą poddania się siłom natury, nocą się poddajemy, postawa leżąca jest pokorą, akceptują naszą biologię i kondycję

•    Wysoko - lepsze, doskonalsze, kojarzone z poczuciem fizycznej wysokości, Bóg jest w niebie, im wyżej tym lepiej (np. awans - jesteś wyżej), pomniki na cokołach, ważne budynki są wysokie, wyżej to większa przestrzeń wizualna, mamy świat u stóp

•    Nisko - gorsze, podporządkowane, służące, mniej oświetlone, im wyżej tym bliżej energii i szansy, musi żyć w cieniu

•    Przód - przestrzeń wizualna, jasna, większa, przyszłość, godność, trzeba odwagi aby spojrzeć w twarz, w tradycji chińskiej element męski, świetlisty yang (przód ciała), miasta i domy mają swoją przednią i tylną stronę, wyrażanie hierarchii społecznej - odwaga, na pokaz - np. dworzec

•    Tył - przestrzeń ukryta, ciemna, doświadczenia dzięki znakom niewizualnym, przeszłość, jest świecki (zwykły), dla istot niższych w tradycji chińskiej element kobiecy ciemny ying (tył ciała)

•    Pra wo/lewo - uzasadnienie religijne - dobrzy to ci po prawicy, kara dla wszystkich co są po lewej -to co jest prawe jest właściwe i pożądane (prawo) - drugorzędne znaczenie, środki do celu, podobne, ale różne w wartościach

Prawo - wyżej ceniona, święta siła, zasada ukierunkowanego działania, źródło wszystkiego co dobre i uprawnione, na prawo miejsca honorowe

- Lewo - świeckie, nieczyste, niepewne, słabe, złe należy się bać

Do przestrzeni trafiają różne postrzegania - coś jest przejawem sukcesu.

Społeczno kulturowe uwarunkowania Paac 2