Do rozpatrzenia tej kwestii niezbędne jest wprowadzenia pojęcia produkcji potencjalnej i faktycznej.
Wielkość
produkcji
produkcja realna
produkcja potencjalna
czas
Produkcja faktyczna oznacza produkcję faktycznie wytworzoną w danej gospodarce, a jej poziom jest wyznaczony przez rozmiary popytu. Natomiast produkcja potencjalna to taka produkcja, którą dana gospodarka może wytworzyć przy pełnym wykorzystaniu zasobów i czynników produkcji i jest ona określana jako produkcja maksymalna.
W analizach przyjmuje się, że długi wzrost gospodarczy jest uzależniony od poziomu wzrostu produkcji potencjalnej. Warunkiem wzrostu produkcji potencjalnej jest powiększenie zdolności wytwórczych gospodarki, które decydują o jej wzroście. Takie ujęcie wzrostu gospodarczego jest określane jako ujęcie podażowe. Do podstawowych czynników produkcji zaliczamy:
a) siłę roboczą
b) kapitał
c) ziemię wraz z jej zasobami
Zdolność gospodarki do wzrostu zależy nie tylko od tych czynników, ale także od stopnia efektywnego jej wykorzystania, przy czym przez efektywność rozumie się wielkość produkcji, którą można osiągnąć w danej gospodarce przy wykorzystaniu istniejących czynników produkcji.
Zasadniczym czynnikiem wpływającym na zwiększenie efektywności jest postęp techniczny rozumiany przez zmiany techniczne i organizacyjne w procesie produkcji, których rezultatem są bardziej efektywne metody produkcji.
Poprawę efektywności wykorzystania produkcji możemy zdefiniować w dwojaki sposób:
1) jak przy danych zasobach wytworzyć większą ilość produktów
2) jak wyprodukować tę samą ilość produktów przy mniejszych zasobach