Banku Polskiego wpłacony jest do budżetu państwa. Państwo uzyskuje zatem dochód z emisji pieniądza, natomiast podmioty finansów prywatnych nie uzyskują dochodu z tego źródła.
3. Finanse publiczne powinny mieć na celu zaspokojenie zbiorowych potrzeb społeczeństwa. Decyzje o źródłach dochodów publicznych i kierunkach wydatków publicznych powinny uwzględniać interesy poszczególnych grup społecznych i zawodowych. Niektóre z interesów tych grup są ze sobą w sprzeczności.
Finanse prywatne mają na względzie uzyskanie określonych korzyści i zysków indywidualnych, np. jednostki gospodarcze dążą do maksymalizacji swojego zysku, a osoby fizyczne do maksymalnego zaspokojenia swoich indywidualnych potrzeb. Zróżnicowanie potrzeb zależne jest od wieku, płci, itd.
4. Skala finansów publicznych jest przeogromna, mianowicie dochody publiczne stanowią ok. 40% PK8, a dochody samego budżetu państwa ok. 20% tego produktu. Z tego względu brak równowagi finansów publicznych stanowi zagrożenie dla całej gospodarki narodowej. Dlatego gospodarka finansowa państwa powinna być prowadzona w sposób rozważny, aby nie dopuścić do zachwiania równowagi makroekonomicznej.
Natomiast skale finansów prywatnych pojedynczego przedsiębiorstwa, gospodarstwa domowego a nawet banku komercyjnego w porównaniu ze skalą finansów publicznych jest bardzo mała. Z tego względu niezrównoważenie finansów danego gospodarstwa domowego lub przedsiębiorstwa albo banku centralnego nie stwarza żadnych zagrożeń dla równowagi makroekonomicznej.
Zakres podmiotowy i przedmiotowy finansów publicznych.
Finanse publiczne stwarzają materialną podstawę do egzystencji poszczególnych związków publiczno-prawnych i umożliwiają tym związkom wykonywanie ich zadań.
Najważniejszym podmiotem finansów publicznych jest państwo. Ważnymi podmiotami tych finansów są jednostki samorządu terytorialnego: gminy, powiaty, województwa samorządowe. Samorząd terytorialny na szczeblu gmin