122442

iiie są wystarczająco konkluzyjne. Niech racje moralne najpierw mają znaczenie, potem dopiero zdrowy rozsądek.

Można zmieniać reguły, kwestionować je. Rozmówca może pytać o prawomocność reguł. Przykład etyki Sokratesa pokazuje jak etyka funkcjonuje.

Agent, aktor działań moralnych reflektuje nad moralnością jako praktyką. Etyka - zespół teorii, koncepcji nad moralnością. Etyk podaje narzędzia do rozwiązania problemu.

Etyka i moralność

moralne zachowania, sądy, normy, wartości, teorie, ideały, cnoty, motywy, intencje, wzory osobowe, wizje, uczucia. Próba uporządkowania tych fenomenów.

Etyka odnosi się do działań ludzkich - zachowania, czyny - i do człowieka, który podejmuje te działania. Jeśli działania poddajemy ocenie moralnej - językowemu wyrażeniu -> etyka odnosi się też wiec do sądu, nakazu, zakazu. Fenomeny etyki to są działania poddawane ocenom albo są normowane i sądy (!) morałne/etyczne („powinno się, należy” - predykaty etyczne).

Sądy wyrażają pochwały i nagany, również te sądy określane jako sankcje - np. werbalne nagany. Sądy = normy, oceny, sankcje.

Moralność - społeczny system regulacji zachowań (jak prawo), reguluje zachowania jednostek między sobą lub względem grupy, miedzy grupami, grupą a instytucją.

S: moralności nie da się sprowadzić do obyczaju, S. właśnie kwestionuje obyczaje.

Etyka - teoria, refleksja nad moralnością, nad działaniami, sądami; moralność - praktyka, przedmiot teorii.