stałej czasowej T zastosujemy dodatnie sprzężenie zwrotne za pomocą elementu bezinercyjnego o funkcji przejścia p = x2/y=const (rys.8,4), to funkcja przejścia otrzymanego układu wyrazi się wzorem:
(8.1.)
(1 -k/3) + pT
k(p)=IM = _L±£Z_ = *(P) i —#c—-—p 1 + pP
Dla sygnału wejściowego
*(0=i(0 (8.2)
sygnał wyjściowy jest
V(p) =
k
(1 + k/3) + pT >
(8.3)
a więc
(8.4)
Jeżeli wartości k i /? dobraliśmy tak, aby
*»>! (8.5)
to jak wynika ze wzom (8.4), sygnał y(t)narastałby do nieskończoności, gdyby wzmocnienie wzmacniacza k w całym zakresie pracy układu było stałe.
Praktycznie biorąc charakterystyka wzmacniacza jest zawsze ograniczona nasyceniem. Dlatego wzmocnienie k ze wzrostem sygnałów maleje i