Przeniesienie wysokości dwóch odległych punktów za pomocą niwelacji satelitarnej.
W wyniku pomiarów GPS otrzymujemy przestrzenne współrzędne prostokątne X, Y, Z. które można przeliczyć na współrzędne geodezyjne 4>, X, h (lub B, L, h) odniesione do układu WGS84.
Podstawowym problemem przy pomiarze względnym wysokości za pomocą GPS jest pomiar różnic wysokości h nad elipsoidą. Różnice wysokości w niwelacji odniesione są powierzchni geoidy i lokalnej
linii pionu. W celu przeliczenia różnic wysokości elipsoidalnych na wysokości ortometryczne (odniesione do geoidy) ważne jest aby możliwie z wysoką dokładnością był znany model geoidy,
wyrażony przez ondulacje geoidy N. Wysokość punktu H liczonąod poziomu morza (wysokość ortometryczną) otrzymujemy, odejmując od wysokości elipsoidalnej punktu h (z pomiarów GPS) wysokość geoidy N (czyli odstęp geoidy od elipsoidy w miejscu gdzie wykonany był pomiar GPS):
H = h-N
Dokładności niwelację satelitarną można porównać z klasycznąniwelacją techniczną (2 mm/km) (niż z precyzyjną (1 mm/km)]. Stąd zaleca się, aby krótkie linie (do kilkudziesięciu kilometrów) mierzyć
za pomocą niwelacji precyzyjnej. Natomiast niwelacja satelitarna jest bardziej ekonomiczna przy wyznaczaniu różnic wysokości między odległymi punktami (sto i więcej kilometrów). Odstępy geoidy od elipsoidy możemy uzyskać z mapy wysokości geoidy poprzez interpolację. Jednak sposób ten można zastosować jedynie w terenach, gdzie zmiany wysokości geoidy są niewielkie i
mają charakter regularny i liniowy. Można je też obliczyć wykorzystując metody geodezji klasycznej (na podstawie znanych anomalii grawimetrycznych ze wzoru Stokes'a lub za pomocą niwelacji astronomicznej lub astronomiczno-grawimetrycznej). Dokładność wyznaczeń odstępów geoidy od elipsoidy jest znacznie mniejsza (kilkadziesiąt centymetrów) niż dokładność wyznaczenia wysokości elipsoidalnych h z pomiarów GPS.