125417

Micea Eliade

Święty obszar i sakralizacja świata

(opracowani ej)

4 Doświadczenie przestrzeni c Powieka religijnego:

Religijne d o świ ad c zenie ni jednorodności przestrzeni -prąd oświadczenie religijne, porównywalne do ustanowienia świata, wyprzedzające wszelką refleksję nad światem. Rozdarcie przestrzeni pozwala na ustanowienie świata - odsłania punkt stały, oś wszelkiej przyszłej orientacji. Przejawienia się sacrum przerywa jednorodność przestrzeni i objawia się rzeczywistość absolutna - przeciwstawna rzeczywistości bezkresnego obszaru wokół sacrum, które przejawiając się, ustanawia ontologicznie świat.

„Człowiek religijny stara się umieścić w środku świata Aby żyć w świecie, trzeba go ustanowić, założyć, a żaden świat nie może się narodzić wchaosie jedności i względności przestrzeni świeckiej."

„(...) objawienie się świętego obszaru pozwalana uzyskanie punktu sfafe^o, z orient owanie się w chaotycznej jednorodności, usłma/Aenie śmaa i pozwala żyć naprawdę żydem rzeczywistym"

Do świadczenie przestrzeni człowieka ni er dojnego (świeckie):

*    Przestrzeń jest niejednorodna, neutralna, nie ma „pęknięcia" wyodrębniającego różne jakościowo partię przestrzeni.

*    Człowiek niereligijny odrzuca świętości świata, przyjmuje jedynie egzystencję świecką, oczyszczoną z wszelkich przesłanek religijnych.

„Człowiek, który opowiedział się zażyciem świeckim, nie jest w stanie wyzwolić się bez reszty z postawy religijnej. (...Jnawet z des akralizowana egzystencjaz achowuje jeszcze ślady religijnej waloryzacji świata."

„Doświadczenie świedde podtrzymuje jednorodność, a tym samym względność przestrzeni." - do chodzą tu do głosu wartośó przypominające mniej lub bardziej niejednorodność cechującą doświadczenie religijne (okolice uprzywilejowane bardziej od inrych, np. wyjątkowe miejsc a i wspomnienia należące do prywatnego świata).

-> Niejednorodność przestrzeni przezywana przez człowieka religijnego. Przykład kościoła we wsp ółczesnym mieście.

1