Drobna przedsiębiorczość najszybciej reaguje na zmiany sytuacji ekonomicznej, wdraża nowe technologie i organizuje nowe miejsca pracy. Tworząc rynek kooperacji pozwala często przetrwać recesję dużym firmom. Odgrywa też znaczącą rolę w stymulowaniu tworzenia przedsiębiorstw w określonych branżach. Wnosi znaczący wzrost wpływów do Skarbu Państwa i budżety lokalnego w postaci podatków, a poprzez zatrudnienie bezrobotnych zmniejsza również wypłaty z funduszu pracy na zasiłki dla nich.
Zwiększając zaś konkurencyjność działa w imieniu i na rzecz klienta Również uświadomić sobie trzeba, że w drobnych przedsiębiorstwach pracuje i zarabia klasa średnia, zamożny klient gwarant stabilności systemu rynkowego. Ponadto ich cechą charakterystyczną jest m. in:
• mniejsze zbiurokratyzowanie w stosunku do firm dużych, a więc łatwiejsza i szybsza reakcja na zmiany rynkowe (potrzeby klienta).
• mniejsza konserwatywność, a większa innowacyjność.
• większa podatność do produkcji towarów na zamówienie lub krótkich serii itp. Powiedzenie - modne aktualnie w krajach wysokorozwiniętych - że „małe jest piękne" podbiło kraje Zachodu już w latach 70-tych i od tego czasu wzrósł poważnie prestiż drobnych przedsiębiorców, których udział w produkcji poszczególnych krajów wynosi od 60 do 80%. Stanowią oni tym samym liczący się antyrecesyjny bufor będąc jednocześnie „lokomotywą” gospodarki.
Warto też uzmysłowić sobie fakt, że aktualnie w krajach należących do Unii Europejskiej małe firmy stanowią ponad połowę przedsiębiorstw, w Japonii zaś ponad 90%. podobnie w Korei Południowej, co świadczy nie tylko o ogromnej roli jaką odgrywają one w tych państwach, ale i o pomocy jakiej doświadczają ze strony władz.
Od kondycji zatem drobnej prywatnej przedsiębiorczości zależy w dużym stopniu pomyślny przebieg gospodarczych reform w Polsce, gdzie małe firmy stanowią zaledwie niewiele ponad 20% przedsiębiorstw. Tendencje wzrostowe są jednak zauważalne.
2