44519

W wyniku przeprowadzonych działań wyzwolono zachodnią część Polski oraz opanowano ziemie niemieckie po Odrę. 16 Stycznia 1945 roku Armia Czerwona przełamała niemiecki front w wyniku rozpoczętej kilka dni wcześniej operacji wiślańsko-odrzańskiej i nacierała na zachód, pokonując 40 km każdego dnia, przez Prusy Wschodnie, Dolny Śląsk, Pomorze i Górny Śląsk tymczasowo zatrzymując się na linii 60 km na wschód od Berlina wzdłuż Odry

W ramach operacji przeprowadzono:

•    Wyzwolenie Kielc: 15 stycznia

• Wyzwolenie Częstochowy: 16 stycznia

•    Wyzwolenie Radomia: 16 stycznia • Wyzwolenie Warszawy: 17 stycznia

•    Wyzwolenie Krakowa: 18 stycznia

•    Wyzwolenie Łodzi: 19 stycznia

• Bitwę o Poznań: 24 stycznia - 23 lutego • Zdobycie Międzyrzeckiego Rejonu Umocnionego: 30 stycznia

4. Hitler postanowił skupić swoją uwagę na jak najdłuższym powstrzymaniu wojsk radzieckich na wschodzie, organizując możliwie silną obronę wzdłuż Odry I Nysy Łużyckiej, uniemożliwiając dostęp do Berlina. Jednocześnie na froncie zachodnim znacznie słabsze siły miały bronić wojskom alianckim dostępu do trzech kluczowych miejsc: północnych Niemiec, Zagłębia Ruhry I tzw. twierdzy narodowej - górzystych terenów w południowej Bawarii, zachodniej Austrii I północnych Włoszech, które miały być ostatnim bastionem

obrony III Rzeszy.

Tymczasem dla Stalina to Berlin był kluczowym celem w tej wojnie. Doskonale zdawał on sobie sprawę z wydźwięku propagandowego, jaki przyniesie zdobycie Berlina przez ZSRR. 1 kwietnia 1945 roku w kwaterze głównej w Moskwie odbyła się narada poświęcona planom operacji berlińskiej. Stalin wyznaczył datę rozpoczęcia ofensywy na 16 kwietnia i dał dwa

tygodnie na jej zakończenie.

- Rywalizacja Generałów -

W listopadzie 1944 roku na czele 1. Frontu Białoruskiego stanął z myślą zajęcia Berlina marsz. Gieorigj Żuków. Jednak dowódca 1. Frontu Ukraińskiego marsz. Iwan Koniew nie

zamierzał rezygnować ze sławy, jaka przypadnie zdobywcy stolicy III Rzeszy. Stalin postanowił wykorzystać rywalizację obu generałów do skuteczniejszego przeprowadzenia operacji berlińskiej. Kiedy pojawiła się kwestia ustalenia linii rozgraniczenia pomiędzy wojskami 1. Frontu Białoruskiego i 1. Frontu Ukraińskiego, wskazał miasto Liibben. położone w odległości ok. 60 km na południowy wschód od Berlina, i zadecydował, że ten, kto pierwszy tam dotrze, będzie zdobywał stolicę Niemiec. Dla marszałków Żukowa i Koniewa rozpoczął się wyścig do

Berlina - Bitwa -

O 3: 00 nad ranem 16 kwietnia 1945 roku niebo rozbłysło tysiącami pocisków, flar i światłem reflektorów przeciwlotniczych. W tej scenerii rozpoczynała się ostatnia ofensywa Armii Czerwonej na wschodzie. Według relacji obrońców ziemia drżała od wybuchów pocisków. Radziecka nawała ogniowa 1. Frontu Białoruskiego trwała nieprzerwanie 145 minut w trakcie, których wystrzelono według obliczeń ponad 2400 wagonów towarowych amunicji. Według zamysłu marszałka Żukowa, światło reflektorów miało oślepić obrońców i spowodować, że zaczną uciekać w panice na widok pierwszych czołgów. Wbrew założeniom Żukowa, nic takiego nie miało miejsca. Tuż po zakończeniu nawały ogniowej wycofane w nocy oddziały niemieckie zajęły z powrotem pozycje obronne. Światła reflektorów nie tyle oślepiały obrońców, co oświetlały setki sowieckich czołgów, będących teraz doskonale widocznymi dla ukrytych niemiecki artylerzystów na wzgórzach Seelowskich.

Dopuszczeni tak blisko jak się dało radzieccy czołgiści znaleźli się w morderczym ogniu niemieckich dział kalibru 88 mm i poukrywanych armat przeciwpancernych. Jeden po drugim