44608

Rzymie zwołanym 14 II tego samego roku. rzucając klątwę na Henryka to oznaczało że jego poddani są zwolnieni z przysięgi wierności wobec niego cesarz zostaje odwołany. Słabnie jego pozycja w Niemczech. buntuje się Saksonia dochodzi do powstania. Cesarz jeszcze śle listy z obelgami aby Grzegorz ustąpił ale tonie nie daje. W Triburze odbył się zjazd książąt niemieckich(X 1076 rok) na którym ustalono że aby rozstrzygnąć' sprawę zaprosić trzeba papieża do Augsburga. Henryk był już spalony próbował jeszcze działać na legata papieskiego ale tylko sam papież mógł ściągnąć klątwę. Papież wyruszył na spotkanie. Henryk naprzeciw przez równinę Lombardzką. Turyn. Dowiedziawszy się o tym papież sclironił się w Canossie zamku warownym hrabiny toskańskiej Matyldy. Henryk przybył tu 251 1077 roku i pokutował przez 3 dni. wstawiali się za nim wszyscy uważając za złego nawet papieża. Ten w końcu się zgodził i ściągną z cesarza klątwę 28 I 1077 roku. Dobrze myślał Grzegorz że tak długo trzymał Henryka w stanie pokutnym ponieważ ściągnięciem klątwy przekreślił cały swój wysiłek polityczny ale z dnigiej strony swym miłosierdziem udowodnił że powinien być papieżem. Tak naprawdę Henryk wcale się nie ukorzył tylko swą postawa wymusił zdjęcie klątwy na Grzegorza To powoduje że Grzegorz nie ma już po co jechać do Augsburga Słabnie także opozycja , ich królem zostaje Rudolf III. Na próżno 7 III 1080 roku papież wznowił klątwę już nie miała ona takiego oddźwięku. Henryk odpowiedział zebraniem w Brixen i odwołaniem Grzegorza powołał on nowego papieża arcybiskupa Rawenny Giberta jako Klemensa III. Gdy Rudolf( 1080) ginie Henryk rusza na Rzym.21 III 1084 roku cesarz zdobywa Rzym ponieważ sprzymierzeńcy papieża Matylda- został pobita a Normanowie ( Robert Guiscard) byli zajęci na pd. Italii. Grzegorz sclironił się w kościele św. Anioła. Sobór laterański odwołał go ponownie i nowy papież Klemens dał tytuł cesarza Henrykowi w ostatni dzień marca. Grzegorz znów ich przeklął. Tym czasem pojawiają się Normanowie Henryk ucieka uwalniają oni Grzegorza ale ci barbarzyńcy zniszczyli Rzym i Grzegorz musiał z nimi uciekać. Zmarł w Salermo 25 V 1085 roku przed śmiercią miał wypowiedzieć słowa „ nienawidziłem nieprawości a ukochałem sprawiedliwość dlatego umieram na wygnaniu" ta wypowiedź obrazuje całe jego życie. Po śmierci Grzegorza kolejnym takim reformatorem był Urban 11(1088-99) papiestwo w nim miało oparcie

. Po paśmie sukcesów Henryka IV dalej istniała opozycja w Bawarii z Welfem V na czele. Papież zdołał go ożenić z hrabina toskaiiską Matylda o wiele starszą! 17-43). Była to kobieta niezwykle pobożna i zawsze sprzyjała papiestwu i gdy Henryk IV w 1092 roku szedł na Rzym został pobity właśnie pod Canossą Małżeństwo to także doprowadziło do koronacji na króla zbuntowanego syna Henryka Konrada na króla Włoch. W Lombardii powstała liga miast przeciw Henrykowi. Cesarz był bezsilny nawet wtedy gdy Welf zerwał z Mtyldą. Tymczasem gdy cesarz miotał się w pn. wsch. Italii. Urban II udał się do swej ojczyzny Francji aby głosić idee walki o ziemię świętą I nawet to że Filip I król Francji naraził się Urbanowi tym że ponownie się ożenił doszło do zjazdu w Clermont w X 1095 roku na którym przyjęto idee walki o grób i ziemie Chrystusa. Było to dziwne bo bez udziału władców danych państwo ludzie szli za papieżem na podbój ziemi świętej.

Jeszcze nigdy od czasów schizmyf 1054) kościół nie był tak mocny jak teraz. Konrad syn Henryka tymczasem umiera kolejny syn występuje przeciw ojcu Henryk. Zamyka on ojca lecz on ucieka i podejmuje walkę z synem. Lecz Henryk IV umiera strawiony przez chorobę 7 VIII 1106 roku. Oddając niewiernemu synowi pierścień królewski. Henryk IV był najbardziej zaciekłym wrogiem papieży. Henryk V na początku przychylny papiestwu teraz staje naprzeciw niemu. W Sutrii podpisuje z Paschalisem II ugodę willi roku na mocy której on zrzeka się inwestytury ale biskupi mają zrzec się regaliów. Na uroczystości koronacyjnej Henryka Paschalis czytał treść umowy i ona oburzyła biskupów. Dlatego przed jej wejściem Henryk chciał porozumieć się biskupami. Na to oburzył się Paschalis który przerwał uroczystość. Został uwięziony , wymuszono na nim zgodę na udzieleiue przez siebie inwestytury i dopiero wtedy nastąpiła koronacja. Czyn Henryka V oburzył kler włoski i francuski. Pokuj następuje w Wormacji 23IX 1122 roku Henryk odstępuje od inwestytury i dóbr kościelnych a Kalikst II pozwala mu na obecność przy wyborze opatów i biskupów i w razie nie godnego kandydata mógł on interweniować u metropolity porozumieć się z nim i wybrać kogoś godniejszego. Był to tylko kompromis.

Czapliński W.. Historia Niemiec. Ossolineum. Wrocław 1981.

Żywczyński M.. Papiestwo i papieże w średniowieczu.