124204

Anstid Bnand- chciał stworzyć Unię Europejską - związek regionalny, działający pod Ligą Narodów. Polak Józef Retienger- początkiem miała być federacja środkowoeuropejska (warunek: pojednanie polsko-czechosłowackie).

Po II wojnie św. zmienił się układ sił politycznych (bloki: zach.- Francja, Wlk. Brytania, Niemcy, Włochy i wsch.- Rosja). Kraje Europy Zachodniej chciały ię zjednoczyć, aby przeciwstawić się Wschodowi. Po wojnie Niemcy zostały podzielone na 4 strefy okupacyjne. Później powstały RFN i NRD. RFN miało być wciągnięte e proces integracyjny, a nie pominięte. Koniecznością była odbudowa gospodarek po wojnie, a więc stworzenie silnego bloku, spłata długu USA i konkurencja z USA. Wsparcie a mety kaliskie: zależało im na integracji, czyli na przeciwstawieniu się Rosji i spłaceniu i pożyczki. USA pomogło poprzez plan Marshalla (sekretarz) (Plan Odbudowy i Modernizacji Europy, VI 1947r.). USA pożyczyło pieniądze, ale państwa europejskie musiały WSPÓLNIE uzgodnić na co zostaną przeznaczone i dla kogo. Plan ten miał wspierać doktrynę Trumana (prezydent)- powstrzymywania komunizmu.

W IV 1948r. została powołana EWG (Oiganizacja Europejskiej Wspólnoty Gospodarczej). Pomoc z planu Marshalla napływała od IV 48’ do VI52’. W 1960r. została pizekształcona w OECD (Oiganizacja Rozwoju i Współpracy Gospodarczej).

Koncepcje integracji po II wojnie światowej:

1.    Federalizm - (do połowy lat 50-tych) Winston Churchill. 1947r. Kongres w Hadze- powołanie Rady Europy (V 49’). Nie ma ona cech federalizmu, jest oiganizacją międzynarodową. Federalizm zakładał najpierw integrację polityczną a później gospodarczą. W 1954r. rozmawiano o powołaniu dwóch wspólnot- Europejskiej Wspólnoty Politycznej i Obronnej; zakończone fiaskiem!

2.    Funkcjonalizm - najpierw integracja gospodarcza a potem polityczna. Federaliści przekazali im swoje poparcie, bo obie grupy miał jeden cel: integracja polityczna; z tym, że od czego innego zaczynały.

spill-over - rozprzestrzenianie się integracji. Podjęcie integracji w jednym obszarze pociągnie za sobą podjęcie współpracy w innych obszarach

3.    Konfederalizm - państwa są gł. podmiotami stosunków międzynarodowych. To one decydują jakie kompetencje chcą przekazać ugrupowaniu. Typowa współpraca międzynarodowa. Zwolennikiem był de Gaulle.

Wykład 2

Europejska Wspólnota Węgla i Stali - pomysłodawca francuski ekonomista J. Monet, francuski minister spraw zagr. realizował te pomysły - Robert Schuman w 50 r. przemówienie, zaproponował RFN utworzenie wspólnej oiganizacji - powstanie organu ponadnarodowego (kontrola wydobycia węgla i stali w RFN i Fr), inni też mogą się przyłączyć; RFN - kanclerz Konrad Adenauer był tym zainteresowany (w celu powrotu na arenę międzynarodową), mogą stać się równorzędnym partnerem w sprawach miezynarodowych; Włochy też się przyłączyły - ten sam powód co RFN; Kraje Beneluxu (Belgia, Holandia, Lux od 1921 rozwijały integracje między sobą) też chciały się przyłączyć.

Paryż IV 1951 - traktat o EWWiS (układ Paryski)

V 52 dokument wszedł w życie - podpisany na 50 lat (w V 2002 wygasa, nie będzie przedłużony - węgiel i stal to część polityki UE)

Węgiel i Stal:

a)    kontrola pokojowa odbudowy gospodarki Niemiec,

b)    węgiel - podsL rozwoju energetyki,

c)    stal - podsL rozwoju przemysłu przetwórczego,

d)    węgiel i stal - jw. przemysłu zbrojeniowego

Wlk Bryt nie chciała podpisać tego traktatu, była przeciwko wszelkim ugrupowaniom integracyjknym, integracja to ograniczenie woli państw Traktat Paryski;

a)    cel: podwyższanie rozwoju gospodarczego i dobrobytu społeczeństw,

b)    postanowienie: ustanowienie wspólnego rynku węgla i stali (znoszenie barier, tworzenie 4 swobód przepływu: osób, tow, usług, kapitału)

c)    kroki: - zniesienie barier celnych i ogr. ilościowych w handlu węglem i stalą, wprowadzenie swobody przepływu osób zatrudnionych w tych sektorach, ujednoliceme stawek transportowych na produkty tych sektorów,

d)    państwa tej wspólnoty nie muszą prowadzić wspólnej polil handlowej wobec krajów trzecich.

2