45107

Epikurejczycy

historia szkoły filozoficznej:

założycielem i głównym ideologiem szkoły filozoficznej był Epikur (341 -270 r. p.n.e.jw Atenach funkcjonował ogród Epikura - ważny ośrodek filozoficzny, umieszczony w miejskim parku

poglądy Epikura stały się niezmiernie popularne w Rzymie, w około 50 lat po jego śmierci poglądy epikurejczyków

interesowali się przede wszystkim przyjemnym i szczęśliwym życiem aby odczuwać szczęście, trzeba je najpierw pojąć - tym epikureizm różni się od hedonizmu, że trzeba użyć rozumu, by pojąć istotę szczęścia przyjemność jest celem samym w sobie i ma charakter cielesny szczęście to odczuwanie przyjemności przez jak najdłuższy czas atarksja - stan idealny, przyjemność ujęta jako stan fizycznej równowagi - brak pożądania, zaburzeń umysłowych, równowaga ciała i duszy życie w atarksji - życie na ustroniu, kontemplowanie, pielęgnowanie duchowości

człowiek powinien gardzić bogactwem i zaszczytami, cieszyć się tylko

życiem w przyjaźni z innymi

odrzucenie religii, jako mogącą zburzyć atarksję

bogowie co prawda istnieją, gdyż pojawiają się w snach, ale żyją w

oddaleniu i nie decydują o losach człowieka

zbyt silne przyjemności uniemożliwiają osiągnięcie atarksji

śmierć jest równie naturalna jak życie - to zaśnięcie, naturalna kolej

życia

koncepcja budowy świata jest zaczerpnięta od Demokryta i atomistów człowiek ma naturalne prawo do wolności, gdyż jest to jego cecha wrodzona

okresy życia człowieka przyjemność neutralność ból i cierpienie epikurejska teoria poznania

wrażenia zmysłowe są tym, czym są i nie ma sensu nad tym deliberować pojęcie - powstaje z powtarzających się wrażeń zmysłowych sądy formułuje się z pojęć