45247

Sceptycy

historia szkoły filozoficznej:

początek dał Pirron na przełomie IV i lii w. p.n.e.

źródłem wiedzy o sceptykach są „Zarysy Pirrońskie'’ autorstwa żyjącego w II w.

p.n.e. Sekstusa Empiryka oraz jego dzieło „Przeciw matematykom"

sceptycy nazywali siebie zetykami („szukającymi"), efektykami („wstrzymującymi

się") lub pirronicami (od założyciela)

poglądy na temat prawdy

nie można dociec prawdy o rzeczy

należy powstrzymać się od wydawania jakichkolwiek twierdzeń i sądów o rzeczywistości - tylko to gwarantuje szczęście

nie ma bezpośredniej pewności co do twierdzenia, bo istnieją rozbieżności w poglądach

brak bezpośrednich twierdzeń uniemożliwia poznanie pośrednie poznanie pojęciowe jest niemożliwe

nie poznajemy konkretnych rzeczy, ale cały gatunek rzeczy, gdyż pojedyncze

rzeczy jako takie nie istnieją, muszą mieć punkt odniesienia

gatunek może obejmować, lub nie obejmować wszystkich jednostek

dowody na niemożność poprawnej dedukcji wg Agryppy:

rozbieżność poglądów

dowodzenie jest nieskończone

posługujemy się nie dowiedzionymi przesłankami

opieramy się na względnych spostrzeżeniach

wpadamy w błędne koło w dowodzeniu

argumenty przeciw możności poznania rzeczy przez zmysły wg Ainezydema:

te same rzeczy mogą być różnie postrzegane przez różne gatunki istot

te same rzeczy są postrzegane przez różne narządy zmysłów

te same rzeczy są różnie postrzegane zależnie od warunków postrzegającego

te same rzeczy są postrzegane przez różnych ludzi

te same rzeczy są postrzegane z różnego położenia i odległości

rzeczy są postrzegane nie bezpośrednio, lecz przez środowisko, w którym się

znajdują

te same rzeczy są postrzegane w zależności od układu i ilości, w jakich się znajdują rzeczy są postrzegane inaczej w zależności od tego czy i jak często były postrzegane

sądy człowieka są zależne od jego wiary, przekonań itp.

odejście od dowodzenia indukcyjnego - nie ma indukcji, która mogłaby rozważyć wszystkie możliwe rozwiązania problemu, zaś indukcja niekompletna jest niezadowalająca

nie sposób zdobyć wiedzy - skazani jesteśmy na nieskończoną ilość twierdzeń, sprzecznych ze sobą, a sami nie jesteśmy zdolni orzec, które są prawdziwe nie sposób dowieść ani istnienia, ani nieistnienia bóstw

nie ma nic, co by przez wszystkich zostało uznane za dobre lub złe - dobro i zło są niepoznawalne, gdyż poznajemy tylko rzeczy z nimi związane