rządowa Allgemeine Deutsche Nachrichtendienst, która w zjednoczonych Niemczech stała się agencją fotograficzną. Media w NRD zawsze traktowane były jako narzędzie partii w politycznym kierowaniu procesami społecznymi. Mimo konstytucyjnej gwarancji wolności słowa od 1953 roku istniała Kancelaria Kontroli Treści i Zawartości, główny organ cenzury partyjno- państwowej, b) lata 1989- 1990
Spółki dziennikarskie przejmują gazety. 23 lipca 1989 roku parlament przyjął ustawę zezwalającą na tworzenie mieszanych przedsiębiorstw, w których udział kapitału zagranicznego nie przekraczałby 49 %.
Spadało czytelnictwo, padają pisma silnie upolitycznione. Pojawiają się nowe gazety związane z kapitałem zachodnioniemieckim. Po upadku NRD powstało 37 nowych pism, rozwinęła się prasa regionalna, wzrost pozycji i rozwój prasy młodzieżowej, magazynów ogólnoinformacyjnych, prasy kobiecej, czasopism telewizyjnych. Postępuje proces koncentracji ( Springer, Bauer, Gruner und Jalir ). Nastąpiło również zwiększenie oferty prasowej.
III.Prawne podstawy systemu medialnego
Prawo do wolności słowa zostało zagwarantowane już w artykule 5. Ustawy Zasadniczej RFN. Zapewniono też wolność prasy, informacji za pośrednictwem radia i filmu. Prawo do swobodnego zakładania prasy, swoboda wyboru struktury organizacyjnej przedsiębiorstwa prasowego, ochrona wytworu działalności dziennikarskiej - tak interpretowano wolność prasy. Każdy ma prawo do zakładania środków masowego komunikowania, oprócz federalnej administracji państwowej, takie ograniczenie wprowadzono w 1956 roku przez Federalny Trybunał Konstytucyjny. W 1976 roku przyjęto ustawę antykartelową , jednak w latach 80. ja zniesiono, gdyż osiągnięto już cel -ograniczenie rozwoju koncernu A. Springera. W 1992 roku wprowadzono przepis wg którego przedsiębiorstwa, których właścicielami byliby dotychczasowi monopoliści mają być nierejestrowane i nie powinny uzyskiwać licencji.
Mediom elektronicznym nadano cłiarakter instytucji użyteczności publicznej. Ustalono, że wpływ na treść zasad programowych powinien gwarantować obiektywizm, rzeczowość, wzajemne poszanowanie, chroniono media przed wpływem grup interesu. Zakres wolności prasy obejmuje też prawo do swobodnej wypowiedzi. Każda informacja może być rozpowszechniana, oprócz takiej, która zdradza tajemnicę państwową czy wojskową, nakłania do czynów burzących porządek konstytucyjny oraz zniesławia.
Istnieje też zakaz cenzury oraz zakaz własności państwowej, jednak istnieją państwowe RTV skierowane do odbiorcy zagranicznego.
Innym źródłem norm prawnych są ustawy krajów związkowych. Wszystkie one zawierają gwarancję wolności słowa, ograniczenie wolności słowa zakazem zdradzania tajemnicy państwowej i wojskowej, zakazem zniesławiania, gwarancję tajemnicy źródła informacji. Są też dodatkowe statutowe ograniczenia , np. ogólnospołeczne media elektroniczne. Dotyczą one finansowania i treści programowych Podstawowym źródłem dochodów publicznoprawnych rozgłośni radiowych i stacji telewizyjnych jest abonament. Od jego wysokości zależy wysokość dochodów z reklamy jak i dotacji (trzy równe części ). Druga sfera ograniczeń w mediach to treści programowe . Poza wypełnianiem funkcji rozrywkowej i informacyjnej oraz edukacyjnej i kulturalnej, telewizja ma jeszcze obowiązek stosowania się do ustawy o ochronie młodzieży.
Czynnikiem regulującym działalność mediów są też agencje prasowe, które pełnią rolę usługową i kontrolną.