Walka z ubóstwem i nierównościami społeczny mi
Handel i inwestycje (włączenie AKP w ramy handlu międzynarodowego i wzmocnienie ich zdolności eksportowych, zapewnienie zgodności reguł z zasadami WTO. deklaracja podpisania umów o współpracy gospodarczej)
Współpraca finansowa (nakierowanie wsparcia do indywidualnych potrzeb poprzez krajowe i regionalne strategie wsparcia dla każdego kraju, przedsiębiorców oraz władz lokalnych, system FLEX - zastępstwo dla STANBEX i SYSM1N. środki kierowane w ramach Krajowych Strategii Wsparcia)
Cel partnerstwa gospodarczego UE - AKP likwidowanie barier w obrotach między obiema stronami oraz wspieranie rozwoju współpracy w poszczególnych dziedzinach gospodarki.
Pomoc udzielana warunkowo coraz częściej UE wymaga udowodnienia przez państwa AKP. że są w stanie efektywnie zagospodarować fundusze; uzależnienie pomocy od przestrzegania praw człowieka.
5) Instytucjonalne ramy współpracy :
Rada Ministrów (przedstawiciele rządów AKP oraz członkowie RUE i KE) - spotkania raz na rok. decyzje polityczne oraz analiza współpracy
Komitet Ambasadorów (stab przedstawiciele p.czł. przy UE. przedstawiciel KE oraz przewodniczący misji rządów AKP przy UE) - organ wykonawczy, doradzanie RM oraz czuwanie nad implementacją postanowieti z Cotonou.
Wspólne Zgromadzenie Parlamentarne (po jednym delegacie z AKP i deputowani z PE) - dwa razy do roku; demokratyzacja przez dialog i konsultacje, praca na rzecz większego zrozumienia
6) Polityka UE wobec AKP jest realizowana także w ramach wspólnych stanowisk, działali i deklaracji np. w sprawie konfliktów wewnętrznych i międzypaństwowych łamania praw człowieka, pomoc w organizacji wolnych wyborów.
7) Rozszerzenie UE w 2004 roku wzbudziło obawy państw AKP - zmniejszenie pomocy dla nich. Przyjęto Deklarację z Nadi (2002) - konieczność przyjęcia strategii minimalizowania negatywny skutków rozszerzenia.
8) W 2003 roku UE uchwaliła wspólne działanie w sprawie Konga oraz wysłała tam swoje wojska w ramach ONZ. W 2005 roku podjęła misję policyjną w Kongo. UE dostarcza pomoc humanitarną dla krajów AKP (kryzys w Sudanie - pomoc ze strony UE w kwestii żywnościowej, chronień itp.)
UE odgrywa aktywną rolę w dialogu pomiędzy biednymi krajami Południa a bogatą Północą Od 2008 roku rozpoczęły się negocjacje o współpracy gospodarczej prowadzącej do powstania strefy wolnego handlu w 2020 roku.
Polityka Unii Europejskiej wobec państw basenu Morza Śródziemnego
Zaimeresowaujg UE tym obszarem;
* Polityczne - zachowanie bezpieczeństwa, utrzymanie stabilności w regionie;
* Ekonomiczne - potencjalny rynek zbytu dla towarów europejskich; źródło surowców!
* Społeczne-konflikty religijne;
* Kulturowe - ścieranie się kultury europejskiej i arabskiej.
00 1 972 - Globalna Polityka Śródziemnomorska utworzona na szczycie w Paryżu (próba przekształcenia dotychczasowej sieci różnorodnych powiązali w spójne ramy przez zwiększenie rangi spraw obejmowanych porozumieniami i rozszerzenie ich geograficznego zasięgu). Zawarto układy o ściślejszej współpracy z p. stowarzyszonymi oraz. ustanowiono nowe ramy współpracy, a także utworzono Radę Ministrów (spotkania co rok funkcja koordynująca).
Główne założenia;
całościowe potraktowanie regionu w kwestiach najważniejszych interesów WE postanowienie o pełnej liberalizacji handlu do 31 grudnia 1979 r. (czego nie udało się dokonać) wzajemne redukcje barier celnych w handlu produktami rolnymi i niezobowiązujące w pozostałych dziedzinach handlu
możliwość pomocy tecłinicznej i inwestycyjnej na podstawie następnych umów.
1970 - 1987 ok. 90 oświadczeń odnoszących się do problematyki politycznej basenu MŚ. w większości dotyczących konfliktu arabsko - izraelskiego.
00 1 989 Przeorientowana Polityka Śródziemnomorska .. bliskość geograficzna śródziemnomorskich
partnerów powoduje, iż ich rozwój społeczny i gospodarczy stanowi 'fundamentalny interes dla bezpieczeństwa' Wspólnoty"