Pojecie ekonometria używane jest w literaturze ekonomicznej w dwóch znaczeniach. W szerszym znaczeniu jako zbiór metod matematycznych i statystycznych stosowanych do badań ekonomicznych. W węższym sensie oznacza wybrane metody statystyczne stosowane w badaniach nieeksperymentalnych.
Ekonometria zajmuje się badaniem danych ekonomicznych i obserwacji empirycznych za pomocą statystycznych metod estymacji i testowania hipotez.
Badania empiryczne i teoretyczne wzajemnie się uzupełniają. Analizy teoretyczne poddawane są weryfikacji za pomocą danych empirycznych. Jednakże do badań statystycznych potrzebne są założenia i tezy teorii ekonomicznych.
Podstawowym obiektem rozpatrywanym w ekonometrii jest model ekonometryczny. Jest to formalny opis procesu lub zjawiska ekonomicznego. Ten opis jest często równaniem lub zespołem równań wiążących rozważane zmienne.
Równanie składa się ze zmiennych objaśnianych, objaśniających, parametrów strukturalnych, składnika losowego o nieustalonej treści ekonomicznej i związku funkcyjnego łączącego te wszystkie wielkości.
Zmienna może się zmieniać, czyli przyjmować różne wartości. Zmienne często występujące w badaniach ekonomicznych to: dochód narodowy, import, export, praca, zysk, koszt, ...
1. Ze względu na źródło zmienności:
a. Zmienne endogeniczne (bieżące i opóźnione, generowane od wewnątrz), zmienne określane (wyjaśniane) na podstawie modelu;
b. Zmienne egzogeniczne (bieżące i opóźnione, generowane z zewnątrz), wartości tych zmiennych są dane, ustalone. Zmienne nie wyjaśniane przez model.
2. Ze względu na rolę pełnioną przez zmienne w modelu:
a. Zmienne objaśniane;
b. Zmienne objaśniające.