Specjalności biytyjskich mediów są specjalne komisje. Ich zadaniem jest kontrola i ocena programu, zasad finansowania radia i telewizji. Do tej pory funkcjonowało 10 takich komisji. W 1925 roku opublikowano raport Komitetu Crowforda - postawił wniosek, który zbulwersował właścicieli BBC - postulował, aby przemyśleć kwestię radiofonii prywatnej, komercyjnej.
Komitet Peacocka w 1986 roku postulował, aby sięgnąć wreszcie po wpływy z reklam. Uwarunkowania prawne i legislacyjne BBC.
W koncesji jest napisane, że jest to publiczny nadawca radiowy. Koncesja jest zapisana w tzw. Karcie Królewskiej (Royal Charter), podpisanej przez królową Elżbietę II. Nadzór nad działalnością Reitha sprawowała specjalna Rada Gubernatorów BBC.
Royal Charter opiewała licencję BBC na 10 lat.
BBC jako radio miało obowiązek informować, edukować i dostarczać rozrywki. Królowa zażyczyła sobie, by szczegółowo relacjonować:
- relacje z obrad brytyjskiego parlamentu;
- nadawanie komunikatów rządowych, zwłaszcza w chwilach zagrożenia państwa;
- zachować umiar i obiektywizm, zwłaszcza polityczny, w relacjonowaniu wydarzeń.
W 1932 roku BBC zainaugurował emisję tzw. Empire Service. Był to specjalny program stworzony z myślą o terytoriach należących do Wielkiej Brytanii, ale leżących poza nią, czyli koloniacK Dał on początek serii audycji dla zagranicy.
W 1965 roku pojawił się BBC World Service nadawany w języku angielskim, a dzisiaj także w 49 językach świata.
Dopiero w 1996 roku radio BBC uporało się z problemem reklam. Ukazał się ważny dokument - oświadczanie w sprawie zobowiązań wobec widzów i słuchaczy. Od tej pory BBC nie ma prawa zamieszczać reklam, a źródłem dochodu są wyłącznie wpływy z abonamentu.
W 1922 roku było zaledwie 31 pracowników, w 1927 roku ponad 700, a w 1938 roku ponad 5 tys. Od 1944 roku BBC zaczęło zatrudniać własnych korespondentów, co podniosło poziom audycji informacyjnych.
Audycje BBC w czasie wojny, a potem w czasie „zimnej wojny” biły rekordy popularności. Poranny serwis informacyjny o 9:00 słuchało ok. 50% Brytyjczyków.
Do bardziej popularnych audycji w czasie wojny należała „War Report” (Raport Wojenny). Czasami słuchało jej 10-15 min. mieszkańców.
Początki telewizji brytyjskiej
Brytyjskie wynalazki przyczyniły się do powstania światowej telewizji. Wynalazcy brytyjscy: Paul Nipkow, Charles Francis Jenkins, Carl Brown, Julius Elster, Hans Geitel, Vladymir Kosma Zvorykin, Philo Farmsworth.
John Logie Baird (1888-1946) - Szkot; twórca mechanicznej formuły emisji przekazu obrazu na odległość. Zademonstrował po raz pierwszy swój wynalazek w 1925 roku. W 1928 roku przesłał sygnał telewizyjny na drugą stronę Atlantyku (z Londynu do Nowego Jorku). Tym samym w praktyce wykazał, że można rozpocząć emisję programu telewizyjnego.
Rząd brytyjski potrzebował badań nad telewizją. Polecił tworzenie telewizji BBC.