Kultura jest pewnym zbiorem despozycji psychicznej przekazywane w łonie danej zbiorowości przez kontakt społeczny i uzależniony od całych systemów, stosunków międzyludzkich.
e) strukturalistyczne
Badają konkretną strukturę, zasadnicze elementy kultury i powiązania między kulturami.
4 kategorie elementów z których składa się kultura:
- meterialno - techniczne
- społeczne
- ideologiczne - bliższe filozofom
- psychologiczne - dotyczą postaw i uczuć
f) genetyczne
Zwraca uwagę na pozabiologiczne uwarunkowania. Kładzie nacisk na genezę kuluiy i mechanizmy jej powstania.
2 grupy
- pytają o genezę kultury
- wypowiadają się jak dochodzi do wyłaniania się „wyższych form kultury”
Pewna suma wytworów ludzkich działań. Rozumiana jako całokształt wytworów zarówno w sferze materialnej i duchowej.
Podsumowanie:
Te typy nie wykorzystują wszystkich sposobów definiowania kultury. Często też definicja zalicza się do kilku typów.
4. I tnocentry/m
Stawianie własnego narodu lub grupy etnicznej w centrum zainteresowania i wywyższanie go ponad inne. Działania takie mogą doprowadzić do nacjonalizmu czy izolacjonizmn Pogląd ten manifestuje się w działalności jednostek czy organizacji, które koncentrują się wokół własnego narodu i zwracaniem uwagi na interesy jedynie własnej grupy etnicznej.
Wyrazem etnocentryzmu jest nauczanie szkolne nastawione wyłącznie na problematykę własnego państwa, nierzadko własnego narodu, z pominięciem innych narodów czy też prowadzenie polityki międzynarodowej zgodnie tylko z własnymi interesami narodowymi. Z drugiej strony zdrowy etnocentryzm wynika z powinności wobec własnego narodu i państwa, może być rozumiany jako postawa patriotyczna.
5. Relatywizm kulturowy
Relatywizm polega na określeniu skąd wzięło się dane zachowanie. To co poznajemy odnosimy do wiedzy już zdobytej.
Relatywizm - starać się poznać dane zachowanie, obyczaj i odnieść to do tego co już wiemy o kulturze, którą poznajemy. Nie odnosimy badanego zjawiska do naszych norm, wartości i środowiska.
6. Hipoteza Sapira-Whorfa
(inna nazwa - prawo relatywizmu językowego) - teoria lingwistyczna postulująca, że używany język wpływa w mniejszym lub większym stopniu na sposób myślenia. Nazwa wywodzi się od