47918

Tory oddychania:

*    Jeżeli w czasie oddychania główną rolę pizy wdechu spełniają mięśnie klatki piersiowej (rozszerzanie i zwężanie klatki piersiowej), to wówczas mówimy o piersiowym toize oddychania.

*    Jeżeli główną rolę przy wdechu odgrywa przepona, to wówczas występuje brzuszny tor oddychania.

U mężczyzn przeważa brzuszny tor oddychania, u kobiet - piersiowy.

4. Receptory wielkości mechanicznych.

Aby jakiekolwiek informacje mogły być przetwarzane najpierw muszą zostać odebrane, do tego celu człowiek posiada wyspecjalizowane struktury nerwowe - receptory. Wartości mechaniczne to głownie wrażenia dotykowe i kines te tyczne - w^r układzie nerwowym są przetwarzane przez: receptory w skórze, mięśniach, wzroku, słuchu, następnie przez czuciową i mchową korę mózgową, gdzie są analizowane i przesyłane do narządów wykonawczych - efektorów, najczęściej mięśnie, w tym szkieletowe. Sterowanie mechaniką wewnętrzną ciała, utr zymująca funkcje życiowe odbywa się bez udziału woli człowieka. Sterowanie mechaniką zewnętrzną przejawia się w wykonywaniu mchów świadomych, dowolnych. Całość przetwar zania wiąże się ze sterowaniem automatycznym (odruchy bezwarunkowe) lub świadomym (wspinaczka górska).

Receptory wielkości mechanicznych:

Proprioreceptory - umieszczone w okolicy stawów, w mięśniach - informują o położeniu całego ciała w przestrzeni oraz o położeniu części ciała względem siebie (mechanoreceptory). Eksteroceptory - wzrok, słuch - informacje o środowisku zewnętrznym - najważniejsze zmysły umożliwiające lokalizację w otoczeniu

Kontektoi eceptory - dotyku, ucisku, bólu - rozmieszczone w skórze i tkance podskórną Dzięki narządowi równowagi w uchu środkowym - możemy zorientować się co do pozycji naszego ciała w przestrzeni. Bez tego narządu niemożliwe byłoby sprawne pomszanie się. Narząd przedsionkowo-ślimakowy - mfonnacja z tych receptorów jest przesyłana do odpowiednich regionów mchowej koiy mózgu i do móżdżku odpowiedzialnego za koordynację mchów i utrzymame równowagi.

5. Kończyna górna jako hiomcchanizin.

Poniższy model kończyny górnej ma mcliliwość równą 7 stopni swobody, liczba członów' wynosi 4: S dwa V klasy (p$) - staw lokciow'o-promieniowy i ramienno-lokciowy - ruch w jednej osi,

* jeden IV klasy (pj - staw nadgarstkowy - ruch w dwóch osiach J i jeden III klasy (pj) - staw barkowy - nich w trzech osiach.

Model fizyczny Model uproszczony

Ruchliwość uproszczonego modelu kończyny górnej:

W =6 n-'£ixp_/

i

ogniwa = 5 , węzły = 4 Pary biokinematyczne: kl. III -p₃=l kl. IV - p₄ = 1 kl. V -p₅ = 2

W = 6x4 - (3x l+4x 1+5x2) = 7 Uproszczony model KG posiada 7 stopni sw^robody, co oznacza, że możliwe jest wykonanie 7 niezależnych mchów'.