GOSPODARKA MIESZANA = Państwo i sektor prywatny współuczestniczą w rozwiązywaniu problemów gospodarczych. Państwo - kontrola znacznej części produkcji za pomocą podatków, płatności transferowych oraz dostarczania dóbr i usług publicznych (obrona narodowa, bezpieczeństwo wewnętrzne), kontroluje też zakres, w jakim jednostki mogą kierować się w swoim działaniu W odpowiedzi własnym interesem
EKONOMIA POZYTYWNA - EKONOMIA NORMATYWNA
EKONOMIA POZYTYWNA - obiektywne, naukowe objaśnienie zasad gospodarki (bezstronny badacz poszukujący prawdy) - eksperci - jednoznaczne wnioski w kwestii zasadniczych problemów - jak gospodarka działa?
-jak gospodarka zareaguje na zmianę warunków działania?
EKONOMIA NORMATYWNA - zalecenia i rekomendacje oparte na subiektywnych sądach wartościujących (zależne od preferencji i priorytetów) - obywatele - wielość poglądów
-najszerszy podział:
MIKROEKONOMIA-szczegółowa analiza poszczególnych działań gospodarczych, badanie indywidualnych decyzji dot. Pojedynczych towarów, dla uproszczenia analizy może pomijać różne współzależności występujące w gospodarce
-ogólna teoria równowagi - badanie równoczesne wszystkich rynków poszczególnych towarów (stworzenie ogólnego obrazu konsumpcji, produkcji i wymiany w całej gospodarce w danym momencie - niebezpieczeństwo deformacji rzeczywistości przez nadmiar szczegółów i złożoność ujęcia)
-analiza cząstkowa - analiza mikroekonomiczna ignorująca efekty pośrednie
MAKROEKONOMIA - uwypukla te współzależności kosztem uproszczenia opisu cząstkowych zjawisk i działań (troska o przejrzystość obrazu działania całej gospodarki), kładzie nacisk na wzajemne stosunki zachodzące w gospodarce jako całości
-jeden agregat - „dobra konsumpcyjne" - nie samochody, telewizory, buty...
-3 pojęcia ilustrujące główne elementy konstrukcyjne makroekonomii:
‘produkt narodowy brutto = wartość wszystkich dóbr i usług wytworzonych wytworzonych gospodarce wdanym okresie, podstawowy miernik całkowitej produkcji dóbr i usług w gospodarce
•wskaźnik cen = miernik przeciętnego poziomu cen dóbr i usług w gospodarce. Porównuje ich poziom w danym okresie z poziomem w wybranym okresie z przeszłości
‘stopa bezrobocia = procentowy udział bezrobotnych bezrobotnych całości siły roboczej (ludność w wieku produkcyjnym, która byłaby gotowa podjąć pracę, gdyby ją mogła dostać)