49205

związków z innymi jest efektem kierowania emocjami innych ludzi. Zdolności te zapewniają popularność, sympatię otoczenia, umożliwiają spełnienie się w roli przywódców.

Teoria inteligencji emocjonalnej jako podstawy sukcesów życiowych jest sprzeczna z tym czego uczono nas w szkole. Rola, znaczenie ilorazu inteligencji uległa całkowitej zmianie. To że dziecko jest prymusem w szkole nie oznacza, że osiągnie życiowy sukces. Co więcej, wielce prawdopodobne jest, że bardzo popularna w klasie, choć ucząca się gorzej koleżanka ma większe szanse na znalezienie lepszej pracy, posiadanie oddanych przyjaciół i dobrego męża. Nie oznacza to jednak, że pojęcie inteligencji emocjonalnej i ilorazu inteligencji wykluczają się. Autor zwraca uwagę na różnice emocjonalne płci. Fakt, że w trakcie kłótni rodzinnej organizm mężczyzny wydziela więcej adrenaliny, dowodzi, że musi on potem dłużej dochodzić do równowagi. Stąd mężczyźni mają skłonność do odgradzania się murem milczenia od kłótliwych żon a stoicki spokój to kalsyczny przypadek reakcji na uczucie emocjonalnego przytłoczenia. Goleman opisuje typy ludzkie mające rozwinięte w skrajny sposób jedną lub dnigą cechę osobowości. Mężczyźni o wysokim IQ odznaczaliby się: szerokim wachlarzem zainteresowań, ambicją, produktywnością, brakiem wątpliwości co do własnej osoby. Odnosiliby się do wszystkich i do wszystkiego kiytycznie i protekcjonalnie, byliby oziębli, zdystansowani i emocjonalnie ślepi. Teoretyczni przedstawiciele drugiej grupy, mężczyzn o wysokim EQ są nastawieni towarzysko, otwarci, mający życzliwy stosunek do otoczenia, nie są lękliwi, nie zamartwiają się. Współczują innym, okazują troskliwość, rozpatrują wszystko w kategoriach etycznych, ich życie jest bogate, uczucia stonowane. Są zadowoleni z siebie, z innych i ze świata, w którym przyszło im żyć. Z kolei kobiety o wysokim IQ wykazują się dużą sprawnością intelektualną, jasno wyrażają swoje myśli, mają szeroki zakres zainteresowań, jednak często niepokoją się byle czym, obwiniają się, mają też niechęć do otwartego wyrażania złości, są nastawione do zewnątrz. Natomiast kobiety o wysokim EQ są z reguły bardziej pewne siebie, życzliwe, otwarte i towarzyskie. Dobrze radzą sobie ze stresem, łatwo nawiązują kontakty, rzadko odczuwają niepokój, poczucie winy. Są wesołe i spontaniczne.

Są to oczywiście skrajne portrety. Pokazują one jednak na co i w jaki sposób wpływa inteligencja emocjonalna. Dlaczego jedni potrafią zjednywać sobie ludzi, są duszą towarzystwa, podczas gdy inni podpierają ściany.

Oczywiste jest, że każdy z nas rodzi się z pewną otrzymaną od losu inteligencją emocjonalną. Zależy ona w dużej mierze od konstrukcji naszego układu nerwowego. Nie mniej jednak także od tego, jak pracujemy nad sobą, oraz od sposobu w jaki doskonalimy swoją osobowość. To co nas jako nauczycieli najbardziej jednak interesuje to stwarzanie umiejętności lepszego wykorzystania potencjału intelektualnego dzieci. Gotowość dzieci do nauki zależy od najbardziej podstawowej wiedzy, od tego jak się uczy. Umiejętności, które związane są z inteligencją emocjonalną to przede wszystkim:

-    Wiara w siebie czyli poczucie posiadania kontroli i panowania nad swoim ciałem, zachowaniem i otaczającą rzeczywistością, przekonanie dziecka, że najprawdopodobniej uda mu się zrobić to, czego się podejmie.

-    Ciekawość, przekonanie, że dowiadywanie się nowych rzeczy jest czymś pozytywnym i sprawia przyjemność

Intencjonalizm, chęć i zdolność wpływania na bieg spraw, oraz wytrwałe do tego dążenie. Związane to jest z poczuciem posiadania odpowiednich umiejętności i własnej skuteczności.

Samokontrola, zdolność kształtowania i kontrolowania swoicli działań w odpowiedni do wieku sposób.

Towarzyskość, łatwość nawiązywania kontaktów z innymi, bycie rozumianym i rozumieniu innych.