49221

pojmowaniu lekcji jako procesu stale ulepszanego i doskonalonego. Działanie takie jest bardzo trudne. Szansę kontroli wpływu nowych metod i środków treningowych daje nauczycielowi dobrze przygotowany i przeprowadzony eksperyment naturalny. Pozwoli on na stwierdzenie, w jaki sposób stosować środki, metody oraz dobierać warunki procesu pedagogicznego.

Przygotowując eksperyment należy kierować się kilkoma ważnymi zasadami:

-Należy unikać stosowania eksperymentu bez uzasadnienia. Warunkiem jego przeprowadzenia jest przekonanie co do jego celowości.

-3-

-Pamiętać trzeba o utworzeniu pewnej koncepcji przypuszczalnych zależności rezultatów od wprowadzonych czynników.

-Należy mieć świadomość, które z czynników są najważniejsze, a które uboczne. Czynnikami ubocznymi będą najczęściej różnice indywidualne między uczniami np. różnice w sprawności.

-Konieczne jest stworzenie grup eksperymentalnej i kontrolnej, których skład i parametry były do siebie zbliżone. W pierwszej z nich wprowadza się nowe warunki szkolenia, starając się wychwycić ich wpływ na dynamikę i rozwój procesu nauczania.

W przypadku prowadzenia eksperymentu należy zwrócić uwagę na to aby ograniczyć się do wprowadzenia tylko jednej zmiennej, aby można było jednoznacznie odczytać wynik eksperymentu. Należy prowadzić szczegółowe notatki, które powinny opisywać tak całą grupę jak i poszczególne osoby.

Tak eksperymentujący nauczyciel ma niewątpliwą szansę usprawnienia swojego warsztatu szkoleniowego, zaangażowania uczniów w zajęcia wychowania fizycznego jak i w zajęcia pozaszkolne.

2.

Pobudzenie uczniów do aktywności na zajęciach w szkole jest kwestią stworzenia takiej strategii nauczania i pracy z nimi, które rzeczywiście motywują tych uczniów do nauki.

Człowiek zdolny jest do wykonywania czynności ukierunkowanych na osiąganie określonych celów. Czynnikiem warunkującym taką zdolność jest mechanizm motywacyjny.

Pojęcie motywacji jest w rzeczy samej czymś nieuchwytnym. Niekiedy służy do określania pewnych wrodzonych cech osobniczych, czynnika pobudzającego lub też jakiejś siły napędowej, pragnienia bądź pobudki, która

-4-

wywołuje działanie. Często owe siły wewnętrzne określane są jako popędy czyli dążenia do zaspokojenia swych potrzeb.

Kiedy indziej znów motywację wiąże się z bodźcami zewnętrznymi, pozytywnymi lub negatywnymi, które można osobie zadawać w celu wyzwolenia określonych pożądanych działań.

Jak można się domyślać dotychczas stworzono wiele różnych teorii motywacji, jednakże tą, która znajduje najlepsze praktyczne zastosowanie na gruncie wychowania fizycznego jest teoria motywacji osiągnięć przedstawiona przez J. W. Atkinsona. Zdaniem tego psychologa siła motywacji przejawiająca się w wytężonej