out0013 jpeg

NOWE ZAJĘCIA KLASY ŚREDNIEJ I RYNEK

KONSUMENCKI

Konsuraeryzm i nasycenie mediami pojmowano jako proces całkowicie oderwany, kierujący się własną autonomiczną logiką. Można jednak wskazać na jego społeczne podstawy, kiedy się weźmie pod uwagę zmiany w strukturze klasowej i zawodowej¹⁶. Wzrastające znaczenie konsumpcji i mediów we współczesnych społeczeństwach spowodowały powstanie nowych zawodów (albo zmieniło rolę i charakter starych) wprzęgniętych w namawianie ludzi do częstszej i bardziej różnorodnej konsumpcji. Twierdzi się, że niektóre grupy muszą być obarczone odpowiedzialnością za tworzenie postmodernizmu, nawet jeśli nie są świadome, co właściwie robią. Dlatego można twierdzić, że narodziły się określone zawody „postmodernistyczne”, których funkcją jest rozwijanie i propagowanie postmodernistycznej kultury popularnej. Wspomniane zawody zajmują się tworzeniem postmodernizmu: zarówno kreują one kulturowe symbole i obrazy, jak i manipulują nimi w taki sposób, by popierać i rozszerzać konsumeryzm. Podobne twierdzenia próbują wyjaśniać wzrost znaczenia takich dziedzin, jak reklama, marketing, wzornictwo, architektura, dziennikarstwo i produkcja telewizyjna; takich jak zawody wiążące się z kredytami konsumenckimi — rachunkowość i finanse; takich wreszcie jak te, które wiążą się z określaniem i sprzedawaniem pojęć psychologicznej i osobistej samorealizacji i rozwoju — są to pracownicy społeczni, wszelkiego rodzaju terapeuci, nauczyciele, wykładowcy itp. Wszystkie te zawody należą do najbardziej istotnych dla określania wzorów smaku i gustu dla reszty społeczeństwa. Wywierają one silny wpływ na .style życia, wartości i ideologie innych ludzi.

Nowe zawody klasy średniej, które dbają o stare i nowo tworzące się rynki konsumenckie, odgrywają kluczową rolę w rozwoju postmodernistycznej kultury popularnej. Wymagają dobrego obeznania z mediami i kulturą popularną, które muszą być wykorzystane i manipulowane po to, aby wykonać odpowiednią pracę zawodową. To z kolei wiąże się z twierdzeniem, że ideologie i tożsamości kulturowe tych grup zawodowych stają się coraz bardziej postmodernistyczne. Przynajmniej pewne odłamy w obrębie tych grup można tak właśnie opisać. Zarówno naturę wykonywanej przez nic pracy, jak i potrzebę odróżnienia własnej grupy statusowej od innych grup w hierarchii gustu, można postrzegać jako czynniki prowadzące je do wypracowywania ideologii postmodernistycznej i stylu życia. Dążenie tych grup do uzyskania władzy kulturowej wiedzie je ku postmodernizmowi i odsuwa od kultury innych klas, takich choćby jak kultura wysoka tradycyjnej inteligencji klasy średniej¹⁷.

189