gazu mają masę rm, a drugiego m2
Dla gazów rzeczywistych przy ciśnieniach 106-107 N/nr można stosować prawo Boglea-Mariottea
2 _ _mv2
Równanie Boglea-Mariotte' a odnosi się do przemian izotennicznych określonej masy gazu. T=const. To EKsr=CONST N=const. Stąd pV=const.
Prawo Avo garda.
Mówi że w jednakowych objętościach różnych gazów mierzonych pod tym samym ciśnieniem i w tej samej temp. Znajduje się jednakowa liczba cząstek /««= - J- ”'l±l
,, 2 mi, //;,v?
Ilgctz =--=--*—2-
3 2
Wobec równości p,V oraz średnich energii kinetycznych cząstek obu gazów. Ni=N2 Całkowita energia wewnętr zna U gazu rzeczywistego nie równa się, jego energii kinetycznej, gdyż między cząsteczkowe, nieznaczne zresztą oddziaływania decydują o istnieniu energii potencjalnej Ep U=EP+Ek
- / - liczba stopni swobodnych
U. = -
Wartość energii wewnętrznej gazu rzeczywistego zależy w dużym stopniu od zagęszczenia gazu. Um=En,(energia molowa) fKT
Równanie van der Waalsa
Van der Waals uwzględnił zaniedbane w przypadku gazu doskonałego.
a) siły między cząstkowe gazu
b) objętość własność cząstek gazu
Uwzględnienie sil spójności między cząsteczkami gazu sprowadza się do wyznaczenia poprawki na ciśnienie. Aby otrzymać wartość ciśnienia wewnętrznego, trzeba do ciśnienia zmierzonego dodać poprawę a/V,„: chemiczna dla danego gazu
pVrn=RT Vm-oznacza objętość naczynia zawierającego 1 mol gazu a-stala charakterystyczną dla danego gazu rzeczywistego.
Uwzględniając objętości własne cząsteczek musimy przyjąć, że objętość w której mogą się poriLszać cząstki gazu, jest zmniejszona o pewną wartość zależną od objętości własnej cząsteczek. Druga poprawka b(stala dla danego gazu) powinna być czterokrotnej objętości własnej cząstek wchodzących w skład jednego mola.
Równanie van der Waalsa.
ZJAWISKO TRANSPORTU ENERGI, MASY I PĘDU Zjawisko transportu czyli przenoszenie.
Transport energii - przewodnictw o cieplne
Przez przewodnictwo cieplne rozumiemy przenoszenie energii cieplnej wywołane istnieniem gradientu temperatury.
Różnica temperatury w różnych obszarach wiąże się z istnieniem różnic energii kinetycznych cząstek w tych obszarach. Ale z biegiem czasu na skutek nieuniknionych zderzeń międzycząsteczkowych odbywa się stopniowe wyrównywanie się średnich Ek a tym samym i temperatur. Każda z cząstek przenosi przez przekrój B tę ilość energii, którą uzyskała w czasie ostatniego zderzenia, które nastąpiło w odległości równej średniej drodze swobodnej 1 od przekroju B Ponieważ gr adient temperatury w obszarze między A i C równa się dT/dx, a więc różnica temperatur na odległości I wynosi (dT/dx)l, z tym że po prawej stronie od B mamy spadek temperatury równy (-dT/dx)l, po lewej stronie zaś wzrost równy (dT/dx)l. Jeżeli założymy, że przekrojowi B odpowiada temperatura T. to energię kinetyczną cząsteczki dochodzącej do B od