37170

gdzie k = c_p/c_v - jest liczbą, którą dla gazów rzeczywistych można wyznaczyć eksperymentalnie. Również i w tym zakresie gazy wykazują duże prawidłowości i zmuszają do wiązania ich właściwości z budową cząsteczkową. Dla gazów jednoatomowych k= 1,67, dla dwuatomowych k = 1,4 , dla trzyatomowych k = 1,3 , a dla wieloatomowych sprawa się nieco komplikuje, lecz k < 1,3. W związku z równaniem (4) możemy zapisać :

p V^e* = const lub    (5)

P. V,^p₂ V₂Ź

gdzie : c_p- ciepło molowe przy stałym ciśnieniu; c_v- ciepło molowe przy stałej objętości;

Zatem stosunek c_p/c_v dla danego gazu decyduje o przebiegu przemiany adiabatycznej. Ciepło molowe gazu nie zależy od masy jego molekuł, zależy natomiast od ich złożoności. Najmmejsze ciepło molow^re mają molekuły jednoatomowe, największe wieloatomow^re. Wyjaśnia się to tym, że cząsteczki jednoatomowe poruszają się tylko rucliami postępowymi, cząsteczki wieloatomowe mogą dodatkowo obracać się w^rokól środka masy i wykonywać drgania względem siebie. Ponieważ ogrzewanie się gazu polega na równomiernym wzroście energii kinetycznych wszystkich wymienionych rodzajów mchów, gazy złożone z molekuł wieloatomowych wymagają więcej ciepła, by ogrzać się o tę samą ilość stopni.

Opracowanie pomiarów

1) Obliczyć średnią wartość k ze w^rzoru :

oraz jej odchylenie standardowe.

2)    Obliczyć maksymalny błąd k metodą różniczki zupełnej dla wybranego pomiaru.

3)    Przedyskutować wartości tych błędów.