równikowymi zostaje naruszona, co powoduje że prądy płynące przez uzwojenie pierwotne transformatora różnicowego są różne. Różnica ta skutkuje indukowaniem się w rdzeniu transformatora strumienia magnetycznego, co pociąga za sobą powstanie SEM w jego uzwojeniu wtórnym (faza tego sygnału jest zależna od kierunku rozejścia się kul). Sygnał ten zostaje wzmocniony w układzie wzmacniacza a następnie podany na wyjściowy transformator mocy, a z jego uzwojeń wtórnych na uzwojenie sterujące silnika śledzącego. Silnik śledzący poprzez przekładnię zębatą obraca kulę śledzącą w kierunku przeciwnym do kierunku zejścia statku z kursu. Ruch silnika śledzącego trwa do czasu wyrównania rezystancji przejść przez płyn kompasowy i elektrody pasa równikowego. Obrót kuli śledzącej powoduje jednocześnie obrót tarczy kursowej, która w porównaniu z kreską kursową umożliwia jego odczyt.
Po załączeniu urządzenia dokonywaliśmy odczytów temperatury płynu kompasowego do momentu osiągnięcia przez płyn kompasowy temperatury znamionowej (47 deg). Następnie co pewien okres czasu odczuwaliśmy wskazania kuli śledzącej i żyroskopowej. Wyniki zamieściliśmy w tabeli w protokóle pomiarowym, który otrzymaliśmy przed przystąpieniem do ćwiczenia. W czasie wykonywania ćwiczenia spisaliśmy dane z tabliczki znamionowej urządzenia i na ich podstawie dokonaliśmy jego identyfikacji.
Na podstawie wyników pomiarów wykonaliśmy wykres zależności kursu od czasu i mając dany współczynnik tłumienia oraz kurs końcowy, po wywnioskowaniu z wykonanej części wykresu amplitudy oraz okresu wahań dokonaliśmy ektsrapolacji dalszej