50740

Pewne gnipy wykazują tendencję do kolejnych i często nieplanowanych wewnętrznych podziałów. Inne wykazują tendencję do ponownego włączania powstających podgnip w obręb szerszej organizacji.

15.    Zakres interakcji społecznej w grupie

Odnosi się do zakresu interakcji społecznych pomiędzy jednostkami zajmującymi wyznaczone (różne lub te same) statusy w grupie.

16.    Charakter stosiuików społecznych panujących w grupie

Z tą własnością wiąże się system zmiennych, w kategoriach których można scharakteryzować analitycznie stosunki w strukturze ról systemu społecznego: afektywne zaangażowanie vs. afektywna neutralność, orientacja na samego siebie vs. orientacja na zbiorowość, uniwersalizm vs. partykularyzm, osiąganie vs. przypisanie i aspektowość vs. całościowość. Kombinacje wartości tych pięciu zmiennych służą do wyraźnego charakteryzowania konkretnych stosunków społecznych przeważających w grupie.

17.    Stopień spodziewanego konformizmu wobec norm grupowych; tolerowanie zachowania dewiacyjnego i zinstytucjonalizowane odchylenia od ścisłych definicji norm grupy

Własność ta odnosi się do rozmiarów ustalonej swobody w zachowaniu członków grupy, która zazwyczaj jest zaakceptowana przez innych osobników z tej gnipy.

18.    System kontroli normatywnej w grupie

Własność ta odnosi się do ustalonych procesów kontroli normatywnej regulującej zachowanie członków grupy. Grupy i organizacje różnią się w stopniu, w jakim sprawują kontrolę poprzez wyraźnie sformułowane reguły (pmtfi); poprzez mniej wyraźnie sformułowane, lecz wyraźnie ukształtowane oczekiwania dotyczące zachowania się, wzmacniane poprzez uczucia i podtrzymującą je doktrynę moralną f moralność), i poprzez zrutynizowane, często zwyczajowe, lecz słabsze afektywnie oczekiwania fobycząje).

19.    Stopień dostrzegalności lub obserwowalności norm i działań w danej grupie

Własność ta odnosi się do stopnia. w jakim normy i pełnienie roli w grupie są łatwe do zaobserwowania przez innych w grupie. Jest to szersze pojęcie niż to. które socjologowie amerykańscy od dawna opisali jako ..dostrzegahiość społeczną", rozumiejąc przez to stopień, w jakim tożsamość statusu jednostki jest łatwa do dostrzeżenia.

20.    Strnkmra ekologiczna f^upy

Własność ta odnosi się do przestrzennego rozkładu członków gnipy. Członkowie mogą być przestrzennie blisko siebie i wysoce skoncentrowali lub też silnie odseparowani od siebie oraz rzadko rozmieszczeni w przestrzeni gnipy. Stopień bliskości przestrzennej i funkcjonalnej wpływa na tworzenie się stosiuików społecznych, typów kontroli społecznej oraz stopnia zaangażowania członków w sprawy gnipy. Bliskość ta jest także prawdopodobnie powiązana z obserwowalnością pełnienia roli.

21.    Autonomia lub uzależnienie f^upy

Grupy różnią się co do stopiua, w jakim są one samowystarczalne lub uzależnione w wypełnianiu swych funkcji i osiąganiu swych celów od innych gnip i instytucji szerszego społeczeństwa

22.    Stopień stabilności grupy

Własność ta odnosi się do zdobiości grupy do przeciwstawiania się opozycji zewnętrznej, utrzymywania swej struktury oraz zmiany w uporządkowanej sekwencji. Nie odnosi się ona do stopnia wymiany składu osobowego gnipy.

23.    Stopień stabilności konteksm strukturalnego grupy

Odnosi się do zdolności środowiska społecznego poszczególnych grup do utrzymywania swego charakteru. Prawdopodobnie ma on wiele powiązali ze stabilnością gnipy.

24.    Sposoby utrzymywania stabilności grupy i konteksm strukturalnego

Jak Simmel w rzeczywistości często zwracał uwagę, gnipy i ich konteksty strukturalne utrzymują stabilność albo poprzez względną surowość norm i wartości, albo poprzez względną ich elastyczność. Grupy stające w obliczu presji mogą utrzymać swój charakter co do struktury, jak i funkcji, lub też. będąc w obliczu presji, mogą utrzymać swój funkcjonalny charakter poprzez zmiany struktury.

25.    Względna pozycja społeczna grup

Tak jak jednostki tak i grupy są społecznie uszeregowane w kategoriach prestiżu i dostępu do kulturowo cennych dóbr.

26.    Względna władza grup

Odnosi się do zmieniającej się zdobiości grupy do narzucania siłą swych zbiorowych decyzji:

-    swym członkom

-    swemu środowisku społecznemu